Економистот Владимир Глигоров оцени дека е неразумно истовремено да се залага за намалување на корупцијата и продолжување на даночната политика со која се субвенционираат претприемачите, особено странските, иако, како што вели, „не е сосема јасно колку се работи за странски инвестиции и колку за домашните пари што доаѓаат од даночните раеви инвестираат како странци“.
„Политиката е корумпирана во Србија, бидејќи тоа е целосно незаконски систем на лично владеење, а потоа корумпиран е и целиот економски систем, каде што е неизбежен нефер даночен систем“, вели Глигоров во интервју за порталот Независност.орг.
На прашањето каква зима не очекува, имајќи ја предвид состојбата на енергетскиот систем на Србија, Глигоров изјави дека тоа не е нов проблем и дека нема брзо решение, имајќи ја предвид состојбата во српската електроиндустрија.
„Бидејќи нема волја за реформирање на тој сектор, изборот останува меѓу увозот и задолжувањето, од една страна, и големото зголемување на цените на енергијата, од друга страна. Она што ќе биде дополнителен проблем е поскапувањето на кредитите“, рече Глигоров.
Тој рече дека доколку за година или две каматите за странските долгови стигнат таму каде што беа пред десет години, јавните финансии ќе се најдат во незавидна положба, додавајќи дека проблемот не е зимата што доаѓа, особено ако не е премногу студена. , но траен товар.енергетскиот систем кој ќе мора да се финансира под се понеповолни услови.
„Секако дека долговите на електроиндустријата се државни и не е сигурно дека, доколку се случи тоа, би можеле да се покријат од продажба на имот, односно од приватизација, бидејќи не се знае вистинската вредност на тие средства. што лесно може да биде негативно“, истакна тој.е Глигоров.
Зборувајќи за брановите поскапувања, тој рече дека пред се треба точно да се знае каква е инфлацијата во Србија, бидејќи многу цени се под административна контрола, што предизвикува загуби и во приватниот и во јавниот сектор.
Според него, во одреден момент ќе треба да се дозволи корекција на цените кои сега се замрзнати или ги одредува државата, а потоа ќе се види каков е придонесот на увезената инфлација, а кој е придонесот на потисната инфлација.
„На пример, ако цената на лебот е 50 или 60 динари, а би била 100 или 120 ако не е пропишана, тогаш инфлацијата всушност е побрза отколку што е регистрирана. Истото важи и за многу јавни и комунални услуги, а секако и за цената на струјата, парното и практично се останато. Конечно, тука е и покачувањето на пензиите и на платите што допрва доаѓа, бидејќи потребно е барем делумно да се покрие поскапувањето“, рече Глигоров.
Тој објасни дека во режим на фиксен курс, паричните мерки не можат премногу да помогнат, но сето тоа ќе биде фискални проблеми, а потоа лесно може да се дојде до онаму каде што беше пред десет години, кога беше неопходно да се заштедат јавните финансии.
