Штом есента затропа на вратата – повеќето ловци на печурки собираат корпи и „упатуваат во шумата“. Последниве денови нема недостиг од дожд, па не недостигаат ниту печурки. Нашата екипа од Риека тргна во потрага по шумските патишта на Горски котар.
Со корпа во рака, погледите вперени во земја, бараме печурки во друштво на искусни берачи. Основното правило во потрагата е „не берете печурки што не ги знаете“, бидејќи и покрај нивната убавина, тие можат да измамат.
– Кога одите во шума, треба да внимавате на отровните растенија. Предраг Грубишиќ, Здружението на одгледувачи на печурки „Ожујка“, ги наведе зелените вргањи, белиот вргањ, агариката од мушичка пантер како смртоносни и многу отровни.Знаците на труење се појавуваат дури по шест часа, дури и еден или два дена по консумирањето, а дотогаш веќе може да го уништи црниот дроб.
Неколку чекори понатаму, еве уште еден. Убави, големи, но не за јадење будали. Но, шумата е богата и со примероци за јадење.
– Зелени, малку помодрени, условно се јадат, мора да се варат и вкусни се. Кога ќе се свари, тогаш е во ред, рече Јагода Павлетиќ, Здружение на печурки „Ожујка“.
Најмладиот член имаше успешна кампања во ова друштво на берачи.
– Најдобри се печурките попечени, мама ги прави со сирење и шунка, ги похова и се најубави и највкусни, рече Николина Јурковиќ, берач на печурки.
Заедно со печурките, наидуваме и на црвени печурки, костени и зелени печурки.
-Барачот на печурки мора да има корпа, никогаш најлон, печурките не влегуваат во тоа. Тој мора да има стап за да се пробие наоколу, како и нож за печурки, кој има и четка за чистење, за да го поддржи, рече Павлетиќ.
Суво лето, врнежлива есен, печурките растат во идеални услови, па во последните недели шумите се преполни со берачи.
А важат правилата дека дел од печурките мора да се остават во живеалиштето, млади плодови да не се берат, а останатото – само со дозвола на Хрватски шуми, пишува ХРТ.
Следете N1 преку апликации за Android | iPhone/iPad и социјалните медиуми
