Во наредните недели, Земјата ќе се врти малку побрзо од вообичаеното – толку многу што три датуми ова лето ќе донесат незабележливо, но мерливо пократки денови.
Поради влијанието на Месечината врз ротацијата на Земјата, се очекува 9 јули, 22 јули и 5 август 2025 година да бидат за нијанса пократки – помеѓу 1,3 и 1,51 милисекунди во споредба со нормален ден. Иако просечниот човек нема да го почувствува тоа, овој феномен ги фасцинира научниците кои ги следат малите промени во должината на денот.
Еден ден на Земјата трае околу 86.400 секунди или 24 часа – колку време е потребно планетата целосно да се заврти околу својата оска. Сепак, оваа ротација не е секогаш совршено константна. Таа е под влијание на бројни фактори како што се гравитационите сили на Сонцето и Месечината, промените во магнетното поле на Земјата, па дури и прераспределбата на масата на планетата – на пр. преку топење на ледените покривки или поместување на тектонските плочи.
Земјата постепено се забавува со текот на времето. Пред околу 1 до 2 милијарди години, денот траел само 19 часа, како резултат на посилната гравитациска привлечност на Месечината, која во тоа време била многу поблиску до Земјата. Како што Месечината се оддалечува, деновите стануваат подолги – но не секогаш рамномерно.
Во последниве години, научниците го забележаа и обратниот тренд. Во 2020 година, Земјата почна да се врти побрзо од кога било досега откако започнаа прецизните мерења во 1970-тите. Најкраткиот ден што е забележан беше 5 јули 2024 година, што беше за 1,66 милисекунди пократок од вообичаените 24 часа.
Следните невообичаено кратки денови – 9 јули, 22 јули и 5 август – ќе бидат предизвикани од положбата на Месечината во однос на екваторот на Земјата. Кога Месечината е поблиску до половите на планетата, нејзината гравитациска сила има различен ефект врз ротацијата на Земјата, правејќи ја да се врти побрзо – слично како вртење на рибарка од горе надолу, наместо од страна.
Иако овие разлики се мали, тие ја одразуваат сложеноста на динамиката на Сончевиот систем и нè потсетуваат како „времето“ како мерка е всушност жива и променлива категорија.
