Бидете умерени. Не внесувајте во себе она што не можете да го сварите. Полека, одвојте време, уживајте во мали залаци. Заборавете на заситените масти, доколку ги препознавате во свинскиот врат, сланината, ѓумите и стомаците, држете се што повеќе од нив. Избегнувајте шеќер и сол, убиствени колачи со маргарин, бел леб, сафалада, виршли, дебрецинер, мелени копита, вимиња и пилешки копани, Срем и Карниола, пецива Баталит и лиснато тесто.
И движете се. Само одете и не застанувајте. Така се доаѓа до местото од кое сте тргнале, и до самиот крај на патот.
Каде да одиме, кој не чека, кој ни се надева кога ќе се вратиме со истрошено движење!
Не можеме да добиеме доволно совети за храна. Она што е излишно никогаш не е доволно, кој би собрал се што е кажано за тоа. Сè што јадеме или пиеме – што било – е главно штетно и еден ден ќе не убие. Ние постојано јадеме или гладуваме и сè уште сме живи. Кога ќе нѐ убијат мрсни крекери, нема да знаеме дека е од нив. Повеќе срцеви болни умреле од копнеж по нив, отколку од хаосот што го прават по артериите. Кој воопшто знаел дека штурците се штетни? Љубовта кон штурците може да биде бескрајна и е посилна од секој страв. Секој што јаде свиња лесно паѓа во состојба на стеснета свест кога ќе го почувствува нејзиниот мирис. Речиси сите имаме свиња во синусите. Малото прасе кое го преживеа Божиќ има своја иднина.
Институтот за јавно здравје пред два дена ги предупреди ненаситните жители на бујната Србија, чии апетити останаа без граници. Тој упати јавен апел и нежен совет што да правите со стомакот. Славите доаѓаат. Помеѓу Свети Никола и Свети Сава, секој јаде важен дел од себе, а многумина блажено исчезнуваат во својот хедонизам, откако засекогаш ја изедоа нивната алабастерна личност. Што друго да се прави кум, на што да се радуваме?
Во текстот „Како да го направите празничниот оброк поздрав“, Институтот меѓу другото препорачува на празничниот ручек или вечера да не одите на празен стомак, туку претходно да имате лесни оброци. Па тогаш може да се заглави.
Мене лично ме трогна оваа грижа за желудникот и другите органи за варење на граѓаните. Што сакаше да каже Институтот? Ако луѓето одат на одмор намерно гладни, за да заштедат доволно простор за изобилството на празниците? А кога ќе наполнат и ќе истурат во себе се што ќе видат, тогаш настанува драма која со голема тешкотија се расплетува, а понекогаш и воопшто не се расплетува. Што навистина мисли Институтот за нас? Некој би рекол, сè најлошо. Православните обичаи налагаат богоугодна умереност во сè: скромни оброци, пријатни разговори меѓу најблиските, без пагански претерувања. Излегува дека прославите се фестивали на прејадување, евтина музика, расправии и тепачки на пијани, главно троми и дебели гости.
Можеби Србија навистина е земја во која претераното јадење и пиење е прашање на опстанок. Можеби прејадувањето е предвремен одговор на претстојната беда. Овде има уште, а којзнае до кога: купушијада, кобашијада, пихтијада, гравјанујада, ајваријада, мудијада, грилијада. Нема место за вегани. Освен оние кои потајно јадат месо, бидејќи само така можат да се откажат од тоа.
Во Ѓуринци кај Раља во пекара секој ден освен недела се прави мочијада. Избрано општество кое го презира печењето, го потопува лебот од типот „сава“ во масниот и жежок фуражен исцедок што останува кога свињата ќе се подигне од плунката. Така секогаш околу пладне се собираат кај Добрица. Потопувањето е лошо, нивното е само да го земат лебот и да ја јадат чистата маст, полека и умерено. Во осумте години колку што траат како такви, никој не недостасува. Освен Обрен од Неменикиќ, кој падна од дрвото и не мрда од дворот. Ќе му донесат да натопи, но урината не може да се носи.
Во еден град во централна Србија, неформалното движење за активен доцен сензуален живот го бара својот еликсир, односно „надмоќта“ Го нашле во тестисите од говедско месо. Сакаа да не пишувам овде за кој град се работи, секој може сам да се сети. Можеби нивното движење стана филозофија за опстанок по средната возраст и причина за модерен маркетинг. Секогаш е можно, само треба да запомните. На излог на месарница има оглас: Taze muda od mladabi bici! Кога овие љубители на разни видови органи ќе го изедат овој афродизијак и ќе ги испијат сите шприцеви што се наоѓаат таму, едвај можат да се вратат дома, вкочанети од еротика.
А потоа ручекот на старецот. Обичен. Обичниот ручек на Бачка има свој логичен редослед. Добра кисела супа, жолта, кафена и бела, па шарена, шунка, варени јајца. Потоа сече риба, печена со лимон, па тенџере со зелка со месо со добар вкус. Толку полнети печени, зарумени, пилешки, мисиркини копани и богата салата. Еден куп афион, вино пола акр, и сирења и овошје и колачи кои сакаат…
Има уште, но ова е доволно за лесен оброк пред да одите на славеничката вечера.
Дури и свинското месо на кое сме навикнати не е толку питомо како што мислиме. Минатата зима, во едно село на периферијата на Јастребац, група пијани и диви аматери се обиделе да убијат полудебела свиња. Тие некако се го фатил, па водечкиот месар се обидел да го направи тоа што го сакал и малку ја расекол жртвата по вратот. Оправдано борејќи се за гол живот, без трошка желба да заврши во земјата, вепарот му го одгриза прстот на непријателот, ја растури толпата и истрча кон блиската шума. Сè уште го бараат.
Има безброј готвачи кои ги покажуваат своите достигнувања на кабелските канали. Џејми Оливер прави се за половина час, подготвувајќи здрава брза храна. Од неа мајсторот стана буцко дебел вујко кој си ги лиже прстите, џвака и јаде се што ќе подготви.
Потопени со заситени масти или неухранети, не ја гледаме темната страна на вистината за изобилството и бедата.
Во една дашчара во Мириево што продава мелени работи на скара, а денес сè е мелено во Србија, сретнав шеесетгодишен маж, самец, кој има доволно само за плескавица дневно. Тоа го јаде постојано и вели дека е среќен со тоа што го има. Кога нема доволно пари, добрите луѓе даваат. Додадете 320 динари за дневното мени.
На државната телевизија редовно се емитува идиотска реклама со слоган за ублажување на гладот, кој треба да боли. Еден оброк – многу надежи. Споделете со вашата смс на бројот. Многу надеж за гладните деца дека после еден оброк можеби ќе има уште еден.
Има многу тенка линија помеѓу ручекот Бака, славеничката вечера и одрекувањето.
Прејадувањето е само повик на гладните очи.
