Две години, како што пишува неделникот Национал, риечкиот архиепископ Мате Узиниќ знаел дека неговите свештеници вршат педофилски злосторства и дека им ги уништиле животите на десетици малолетници, но тоа упорно го премолчувал.
Узиниќ вчера свика итна конференција за медиумите на која, меѓу другото, се расплака. Национал, пак, носи изјави на сведоци и објави на поранешни теолози кои покажуваат дека истото се случува и во Задар и во Сплит.
„Бев сведена на лаик откако го замолив Светиот Отец да го направи тоа за мене бидејќи повеќе не се чувствував достоен да бидам свештеник, бидејќи во младоста, за кратко време, ги направив оние злосторства што се во целосна спротивност со таа вокација.
Никој не е виновен или соучесник во моите злосторства. Ги извршив и ужасно ми е жал за жртвите на моите зли дела. Немам друг избор освен да ги замолам од дното на душата да ми простат мене и нивните најблиски, ако е можно, за сите рани што сум им ги нанел и да се покајам, да се покајам и да се каам за тоа што сум го направил и да го молам Бога да ги излечи пред се сите оние рани што сум им ги нанел и да побара од црквата прошка што не сум достоен за неа, нејзината доверба во мене и свештеничкиот позив“, изјави свештеникот и поранешен ректор на Католичкиот богословски факултет во Риека Милан Шпехар за Национал во писмена реплика.
Извршил развратни дејствија врз 13 момчиња на возраст од шест до 13 години
На вчерашната конференција Шпехар го спомена и архиепископот Узиниќ.
Како прв случај, кој беше завршен пред неговото доаѓање, Узиниќ го наведе случајот на свештеникот М.Ш. (1953), кој во 2016 година бил обвинет за сексуална злоупотреба на малолетник во 1992 година. Тој се изјасни за виновен и беше отпуштен од црковните служби.
Новите наводи се појавија во 2018 година и истрагата е повторно отворена. Обвинетиот призна дека имало неколку случаи: во 1987-1988, 1992-1993, а можеби и во 1994 година, и дека се работи за 13 момчиња на возраст од шест до 13 години.
Тогаш свештеникот сам се пријавил во полиција за блудни дела врз деца и малолетници и побарал и добил прошка од целибатот и отказ од свештенството.
Узиниќ за ова го известил ЖДО во Риека, истакнувајќи дека квалификацијата на делото признаена од М.Ш. во текот на канонскиот процес, посериозен од оној што го навел во пријавата во полиција и дека не се исклучува можноста подоцна да се прават казниви дела.
Свештеникот М.Ш. (1941) анонимно беше обвинет за испраќање несоодветни пораки до неколку малолетници во 2006 и 2007 година, за несоодветно допирање малолетно лице, а во 2007 година за малтретирање на возрасни теолози со несоодветни пораки. Свештеникот Д.П. (1938) е обвинет за кривични дела над малолетник, заедно со гласини за уцена на свештеникот Д.П. од поранешен министер. И на двајцата им е забрането да имаат контакт со малолетни лица и да вршат свештенички должности.
