Со психологот Нермина Вехабовиќ Рудеж разговаравме за широкиот спектар на емоции кои нè придружуваат во празничниот период, од еуфорија и возбуда до празнична депресија и чувство на осаменост во Новиот ден. Ја допревме и универзалната тема за новогодишните одлуки – зошто често не ги исполнуваме и зошто чекаме да воведеме промени во нашите животи од Нова година.
Коментирајќи ги чувствата, кои во празничниот период се движат од еуфорија до празнична депресија, психологот посочува дека празничната депресија не е дијагноза, туку „збир на чувства кои се поврзани со овој период од годината“, а на нив влијае и и социјалните притисоци и големите очекувања што ги поставуваме пред нас – да бидеме весели, весели, каде ќе ја дочекаме Новата година, дали некаде патуваме итн. Целиот тој притисок се пренесува преку социјалните мрежи, медиумите, околината, објаснува тој.
„Сето тоа може да влијае, особено оној аспект каде што некои членови на семејството се болни, па не можат да се одвојат од нив, така што загубите од пред една или две години и сеќавањето на подобрите години, може да предизвикаат враќање во минатото. луѓе во состојба на нерасположение, безволност и бесмисленост, Има многу фактори, како да е сенка над човек, а потоа може да се развие чувство на вина каде што сите се радуваат освен тебе. Таа норма беше поставена како мерило дали ќе бидеме во празнична депресија или среќно ќе го поминеме овој период од годината“, посочува тој.
Помеѓу еуфоријата и безнадежноста, продолжува Вехабовиќ Рудеж, средината е добра за човекот, бидејќи „радоста не може да се забрани, но повторно е поврзана со нереални очекувања – само еднаш живееш, јас сакам да си поминам убаво“.
„Често не оди онака како што еуфорично мислевме, па често сме разочарани, но стабилизацијата би била да кажеме: чекајте што е во моја моќ, дали ми требаат прослави надвор или доволно е во домашна атмосфера, што е суштината на славењето. Оваа еуфорија може негативно да се одрази на оние кои немаат доволно пари, но прашање е кога влечете количка дали ни треба се што ставаме во неа, но бидејќи е Нова година, тогаш треба да биде. Луѓето често веруваат дека со обилен оброк покажуваме дека годината што доаѓа ќе биде плодна, полна со бериќет, дека ќе имаме доволно пари“, нагласува тој.
Кога станува збор за советите за родителите и како да ги утешат децата за време на празниците кога гледаат само елки во други станови, тоа што се купуваат нереални подароци, а тие гледаат на сето тоа и мислат дека тоа што го имаат е помалку соодветно:
„Поминувам низ тинејџерски дилеми со млади клиенти, сакаат да ја дочекаат Новата година во некоја оддалечена викендичка, нивните родители се плашат и мислат дека тоа е сега и никогаш повеќе. Така е во адолесценцијата. И на родителите им е тешко да балансираат во тоа. Често зборувам за тинејџери, родителот само се грижи, па ајде да создадеме рамка каде што родителот помалку се грижи, но овој материјалистички дел каде ви требаат многу пари за добро да си поминете понекогаш е поткрепен со родителски идеи дека треба да се обезбеди се детето, но кога доаѓаат поголеми барања и бројки, тогаш наидуваме на ситуација која може да биде конфликтна, децата користат разни механизми за да ги исплашат родителите, да се закануваат итн. Потребна е конзистентност и флексибилност од страна на родителите, за да не попуштиме подоцна затоа што подоцна ќе ни се врати назад. Не е лесно, но тоа е само момент во животот, неколку дена, има уште убави ситуации, а на децата треба да им се даде перспектива што ќе се случува во иднина“.
