Словачкиот премиер Роберт Фицо беше застрелан и ранет во средата со што стана последниот европски лидер кој беше цел на атентат.
Иако обидите за убиство врз лидери во Европа беа релативно ретки во последните 50 години, бројни истакнати европски политичари беа цел на напади во последните децении, пренесува Ројтерс.
Овие случаи се истакнаа:
Зоран Ѓинѓиќ, 2003 година
Српскиот премиер Зоран Ѓинѓиќ беше убиен во март 2003 година во Белград. Ѓинѓиќ беше прозападен политичар кој го предводеше соборувањето на автократот Слободан Милошевиќ во 2000 година.
Ана Линд, 2003 година
Шведската министерка за надворешни работи и водечка социјалдемократска политичарка Ана Линд беше смртно ранета во напад со нож во стоковна куќа во центарот на Стокхолм во септември 2003 година. Напаѓачот беше уапсен две недели подоцна и осуден на доживотен затвор. Нејзиниот убиец Мијаило Мијаиловиќ има семејно потекло од Србија.
Жак Ширак, 2002 година
Францускиот претседател Жак Ширак преживеа обид за атентат во јули 2002 година додека ја гледаше парадата за Денот на Бастилја. Напаѓачот пукал кон него, но промашил.
Пим Фортејн, 2002 година
Добро познатиот холандски политичар кој беше критичен кон имиграцијата и исламот, Фортејн беше убиен во мај 2002 година, девет дена пред општите избори. Тој беше убиен од активист за правата на животните.
Киро Глигоров, 1995 година
Нападот врз првиот претседател на независна Македонија беше извршен со автомобил-бомба на 3 октомври 1995 година во 9:50 часот на улицата „Македонија“ пред хотелот „Бристол“ во Скопје кога Глигоров со службено возило се движеше од неговата резиденција на работното место во Собранието.
Убиството остана нерасчистено.
Волфганг Шојбле, 1990 година
Германскиот политичар Волфганг Шојбле остана делумно парализиран откако беше застрелан три пати на кампањата само неколку дена по обединувањето на Германија во 1990 година.
Олоф Палме, 1986 година
Шведскиот социјалдемократски премиер Олоф Палме беше застрелан на улица во центарот на Стокхолм во февруари 1986 година додека си одеше дома со сопругата по една вечер во кино.
Осомничениот, кој беше осуден во 1988 година, на крајот беше ослободен по жалба.
Маргарет Тачер, 1984 година
Британската премиерка Маргарет Тачер, позната како „Челичната дама“, за влакно избегна огромна експлозија во хотелот во кој престојуваше во Брајтон, Англија. Припадниците на Привремената ирска републиканска армија (ИРА) поставија бомба во хотелот пред конференцијата на Конзервативната партија.
Во експлозијата загинаа пет лица.
Папата Јован Павле Втори, 1981 година
Папата Јован Павле Втори беше ранет на плоштадот Свети Петар во срцето на Ватикан во мај 1981 година.
Со две прострелни рани, тој сепак се извлече, а неколку години подоцна неговиот напаѓач побара и доби помилување од италијанскиот претседател Карло Чампи.
Алдо Моро, 1978 година
Поранешниот премиер и претседател на италијанските демохристијани, Алдо Моро, беше киднапиран од членовите на екстремната левичарска милитантна група Црвена бригада во март 1978 година, кои побараа ослободување на затвореник во замена за негово ослободување.
Два месеци подоцна бил пронајден мртов во багажникот на автомобил.
Луис Кареро Бланко, 1973 година
Набргу откако стана премиер на Шпанија, Луис Кареро Бланко беше убиен во уличен бомбашки напад во Мадрид од баскиската националистичка милитантна група ЕТА.
