Администраторите на паркот Нијагара, покрај познатите Нијагарини водопади, додадоа и стара, но досега скриена атракција на листата на атракции таму. Тунелите под водопадите, каде што се скриени турбините, генераторите и шахтите, се отворени за јавноста; во 20 век, водопадите напојувале хидроцентрала, која останала речиси непроменета по сто години.
Нијагарините водопади со векови се едно од најпопуларните туристички места во Соединетите Американски Држави (САД). Многу луѓе не знаат дека американско-канадскиот регион што ги опкружува водопадите некогаш бил привлечна дестинација за бизнисмените кои сакале брзо да се збогатат – не со самите водопади, туку со моќната моќ на нивната брза вода.
Под водопадот има тунел долг повеќе од 670 метри и стар повеќе од сто години, во кој пред години работела хидроцентрала. Нејзината работа била да ја пренасочува водата од водопадите во огромни генератори кои ја снабдувале локалната индустрија со електрична енергија.
Нијагарините водопади, водопад, тунелНијагарините паркови
Инфраструктурата на електраната остана недопрена, а во јули оваа година чуварите на паркот Нијагара повторно ја отворија за туристички тури.
Првата што се отвори беше хидроелектраната Адамс, која работеше на американско тло од 1895 до 1961 година. На канадска страна, две хидроцентрали работеа почнувајќи од 1905 и 1906 година, едната затворена во 1974 година, а другата работеше до 1999 година.
Нијагарините водопади, водопад, тунелНијагарините паркови
Станицата за хранење во паркот Нијагара е единствената во светот од овој период која е целосно зачувана. Во своите златни години, користеше генератори на Вестингхаус за производство на наизменична струја патентирана од Никола Тесла, користејќи една од најнапредните технологии во тоа време.
Кога се отвори фабриката, имаше два генератори. До 1924 година беа инсталирани 11, а посетителите можат да ги видат и денес. Стаклен лифт ги носи посетителите покрај шест ката од инфраструктурата длабока 55 метри потребна за производство на електрична енергија од водопадите.
На дното има тунел висок осум метри и широк шест метри низ кој истекувала водата. Содржел околу 270.000 литри вода, која се движела со брзина од девет метри во секунда. Во тунелот, кој изгледа речиси исто како и пред сто години, реставраторските работи се одвиваа само двапати, еднаш во 1950-тите и еднаш во 1990-тите.
