Кога Ени повторно се соедини со своето семејство неколку месеци откако беше болна од Ковид 19, беше јасно дека болеста не е завршена со неа.
„Гласот на татко ми доаѓаше од лицето на странец“, им рече Ени на истражувачите кои се занимаваа со нејзиниот случај, пишува ScienceAlert.
Ени (псевдоним за заштита на нејзината приватност) обично ги препознаваше лицата пред да и биде дијагностициран Ковид 19 во мај 2020 година.
Неколку дена подоцна, таа почна да закрепнува, за да се врати болеста по неколку месеци. Сега една студија за нејзиниот случај сугерира дека можеме да додадеме „слепило на лице“ (просопагнозија – нарушување на перцепцијата на човечкото лице) на долгата и растечка листа на невролошки проблеми предизвикани од болеста.
Новата студија разгледа повеќе од 50 други долгорочни пациенти со Ковид, а на повеќето им беше потешко да ги идентификуваат познатите лица по инфекцијата.
„Лицата се како вода во мојата глава“, објасни Ени, опишувајќи како да се обидуваш да запомниш лица сега е како од мене да се бара да реплицираш кинески знак по едно гледање кога не си запознаен со јазикот.
Невропсихолозите од Универзитетот Дартмут, Мари-Луиз Киселер и Бред Душејн, ѝ дале на Ени серија тестови и потврдиле дека нејзините проблеми со препознавањето се резултат на специфични недостатоци во меморијата на лицето, а не на поширок проблем.
Но, Ени, исто така, имаше проблеми со навигацијата низ познати средини, имаше тешкотии со ориентацијата и мораше да се потпре на Google Maps за да го најде својот автомобил. Тешкотијата со навигацијата е исто така честа кај други со прозопагнозија.
„Комбинацијата на прозопагнозија и навигациски дефицит што ја имаше Ани е она што ни го привлече вниманието бидејќи двата дефицити често одат рака под рака откако некој имал оштетување на мозокот или развојни пречки“, објаснува Душејн.
„Таа симултана појава веројатно е последица на две способности кои зависат од соседните мозочни региони во темпоралниот лобус.
За време на инфекцијата, Ени го изгубила чувството за мирис и вкус, имала потешкотии со дишењето и неколку дена имала висока температура. Откако болеста се врати, проблемите со препознавањето на лицето и навигацијата се придружени со други долготрајни симптоми на Ковид, вклучувајќи замор, проблеми со концентрацијата и магла во мозокот. Подоцна добила проблеми со рамнотежата и мигрена.
Поради проблеми со осигурувањето, Ани не отишла на магнетна резонанца.
„Така, мозочниот удар не може да се исклучи како причина за нејзините симптоми, особено со оглед на доказите за зголемен ризик од мозочен удар со Ковид-19“, предупреди тимот во нивната студија на случај.
Без оглед на специфичниот механизам зад симптомите, ова е уште еден пример за тоа како Ковид 19 може да предизвика невролошки проблеми.
„Нашата студија ги истакнува видовите на перцептивни проблеми со препознавањето на лицето и навигацијата што може да ги предизвика „Ковид-19“ – нешто за што луѓето треба да бидат свесни, особено лекарите и другите здравствени работници“, повикува Душејн.
Повеќето од луѓето со долгорочен Ковид, анкетирани од истражувачите, пријавиле забележителни невролошки потешкотии во правењето работи што претходно ги сметале за лесни, а не само мал број тешки случаи.
„Познато е дека постојат широки когнитивни проблеми кои можат да бидат предизвикани од Ковид-19, но овде гледаме сериозни и многу селективни проблеми кај Ана“, вели Душејн, „и тоа сугерира дека може да има многу други луѓе кои имаат доста тешки и селективни дефицити по Ковид“.
