Светската здравствена организација (СЗО) ја прогласи осаменоста за итна глобална здравствена закана, а американскиот генерален хирург рече дека нејзиниот ефект врз смртноста е еквивалентен на пушење 15 цигари на ден.
СЗО формираше и меѓународна комисија за овој проблем, на чело со американскиот генерален хирург др. Вивек Мурти и младинскиот пратеник на Африканската унија Чидо Мпемба.
Доаѓа откако пандемијата „Ковид-19“ ги запре економската и социјалната активност, зголемувајќи ги нивоата на осаменост, но и во услови на нова свест за важноста на ова прашање. Комисијата за социјални односи на Светската здравствена организација ќе работи три години.
„[Осаменоста] ги надминува границите и станува глобална грижа за јавното здравје што влијае на секој аспект на здравјето, благосостојбата и развојот“, рече Мпемба, додавајќи: „Социјалната изолација не познава возраст или граници“.
„Ризиците по здравјето се исто толку лоши како пушењето до 15 цигари на ден, па дури и поголеми од оние поврзани со дебелината и физичката неактивност“, вели Марти.
Иако осаменоста често се гледа како проблем за развиените земји, Марти рече дека стапката на секој четврти постар човек што доживува социјална изолација е слична во сите региони во светот. Кај постарите лица, осаменоста е поврзана со 50% зголемен ризик од развој на деменција и 30% зголемен ризик од инцидентна коронарна артериска болест или мозочен удар.
Но, тоа ги уништува и животите на младите. Помеѓу 5% и 15% од адолесцентите се осамени, според бројките кои веројатно ќе бидат потценети. Во Африка, 12,7% од адолесцентите доживуваат осаменост во споредба со 5,3% во Европа.
Младите луѓе кои доживуваат осаменост на училиште имаат поголема веројатност да го напуштат факултетот. Тоа може да доведе и до полоши економски резултати; чувството на исклучување и неподдржување на работа може да доведе до помало задоволство од работата и пониски перформанси.
Мпемба рече дека низ Африка, каде што мнозинството од населението е младо, предизвиците околу мирот, безбедноста и климатската криза, како и високите нивоа на невработеност, придонесуваат за социјална изолација.
„Овие прашања не влијаат на една земја… е недоволно ценета закана за јавното здравје“, рече Марти.
