Без разлика дали претпочитате тост леб или свежо печен леб, неговата структура е различна во сите опции, како и влијанието што може да го има врз здравјето.
Замрзнат леб
Гликемискиот одговор на лебот од леб (стапката со која скробот се распаѓа на шеќери) варира кога е замрзнат, одмрзнат и тост во споредба со свеж леб.
Тоа е според една студија од 2008 година од Универзитетот во Оксфорд Брукс, објавена во European Journal of Clinical Nutrition, припишувајќи го тоа на промена на составот на молекулите на скроб, што ги прави поотпорни на варење, вели д-р Сангита Тондре.
Структурата на скробот се разградува со процесот на замрзнување, што го отежнува разградувањето на ензимите за варење во устата и цревата, вели д-р Тондре.
Таа додава дека и кога ќе се одмрзне лебот, тој скроб не може да се врати во првобитната состојба, всушност тие стануваат уште помалку сварливи.
За повеќето луѓе, ова е добра работа бидејќи поголем процент на отпорен скроб значи дека еднаш замрзнатиот леб се вари побавно во телото, што предизвикува поблаг скок на шеќерот во крвта во споредба со реакцијата на телото на свеж леб, што потенцијално го намалува ризикот од дијабетес тип 2.
Отпорниот скроб предизвикува вашето тело да апсорбира помалку калории и затоа е подостапно за вашиот микробиом (вашите цревни бактерии), давајќи им на добрите бактерии нешто да се хранат и да се размножуваат.
Свеж леб
Здравствените придобивки од свежиот леб лежат во неговата повисока содржина на влага. Диететичарката д-р Сара Шенкер вели дека „белото брашно е збогатено со железо и калциум, како и со витамин Б, ниацин и тиамин – кои се растворливи во вода“. Поголемата содржина на влага ја подобрува нивната апсорпција.
Додека замрзнувањето и препечениот леб ќе го забават варењето, свежиот бел леб сепак е корисен извор на енергија пред вежбање, вели Шенкер, поради неговиот повисок гликемиски индекс, што значи дека побрзо се претвора во шеќер во крвта, обезбедувајќи енергија за вежбање.
Со ниско ниво на отпорен скроб, свежиот леб е исто така полесен за варење за луѓето кои можат да страдаат од надуеност.
Стар леб
Бајат леб можеби не е многу вкусен, но може да биде здрава опција. За студијата од 2017 година, истражувачите од австралискиот „Кралски институт за технологија во Мелбурн“ печеле бел леб и го оставиле да отстои на различни температури до една недела.
Тие потоа ги тестирале мелените примероци и откриле дека преостанатите трошки имаат повисоко ниво на отпорен скроб од свежиот леб.
Кога цревните бактерии се хранат со овој скроб, велат истражувачите, тие го претвораат во масни киселини, кои штитат од рак на дебелото црево. Овие масни киселини ги стимулираат и хормоните кои му кажуваат на мозокот дека сме сити.
Доктор Тондре вели дека е подобро лебот да стои во садот за леб отколку во фрижидер, бидејќи колку повеќе се суши, толку побавно се метаболизира во цревата.
Тост леб
Како и замрзнувањето, така и печењето леб ги менува молекулите на скробот, кои стануваат поотпорни на варење и со помала веројатност да предизвикаат ненадејни скокови на шеќерот во крвта.
Студијата од 2008 година на Универзитетот Оксфорд Брукс покажа дека тостот доведува до 25 отсто помал одговор на шеќерот во крвта отколку свежиот леб, но тостирањето на замрзнатиот леб ги води молекулите низ дополнителен процес на изобличување, намалувајќи го тој одговор за речиси 40 отсто.
Лебот со лесно тост уништува некои од витамините Б, а повеќе тост леб содржи акриламид, соединение кое се формира во скробната храна за време на методите на обработка на висока температура, како што се печењето и тостирањето. Високите количини на акриламид може да го зголемат ризикот од рак.
Истражувањата врз луѓе сè уште не се уверливи, но во 2017 година, Агенцијата за стандарди за храна препорача лебот да се тостира во златно жолта боја наместо темно кафеава, со цел да се намали изложеноста на акриламид, бидејќи повеќе акриламид има во повеќе препечени делови. hr.
