Научниците пронајдоа вид на цицач на планините Киклопи во Индонезија, кој има боцки налик на еж, муцка на мравојад и стапала на крт, а последен пат е виден пред повеќе од 60 години.
Ехидна со долг клун на Атенборо, именувана по британскиот натуралист Дејвид Атенборо, беше фатена на камера за прв пат на последниот ден од четиринеделната експедиција предводена од научници од Универзитетот Оксфорд.
Откако се спушти од планината на крајот од патувањето, биологот Џејмс Кемптон на последната мемориска картичка од повеќе од 80 камери на оддалечени локации нашол снимка од малото суштество како шета низ шумските грмушки.
„Имав големо чувство на еуфорија, но и олеснување затоа што поминав толку долго на теренот без награда до последниот ден“, рече тој, опишувајќи го моментот кога првпат ја видел снимката со колешката индонезиска конзерваторска група ЈАПЕНДА.
Ехидни го делат своето име со митско суштество од грчката митологија, кое е половина жена и полу-змија.
Тимот научници ги опиша како срамежливи, ноќни жители на дувло кои е многу тешко да се најдат.
Различно од другите цицачи
„Причината поради која изгледа толку различно од другите цицачи е тоа што е монотрема, и тие несат јајца и се одвоија од останатите цицачи пред околу 200 милиони години“, рече Кемтпон.
Видот е научно снимен само еднаш досега од холандски ботаничар во 1961 година.
Различен вид на ехидна живее низ Австралија и низинската Нова Гвинеја.
Тимот на Кемптон преживеа земјотрес, маларија, па дури и пијавица која им се залепи на очното јаболко за време на нивното патување. Тие соработуваа со локалното село Јонгсу Сапари за навигација и истражување на оддалечениот терен на североисточна Папуа.
Ехидна е вградена во локалната култура, вклучително и традиција каде што конфликтите се решаваат со испраќање на едната страна до несогласување во шумата за да го бара цицачот, а другата во океанот за да го најде марлин, велат старешините на селото.
И двете суштества се сметаа за толку тешко да се најдат што честопати беа потребни децении или цела генерација за да се лоцираат.
Кога беа пронајдени, тие го симболизираа крајот на конфликтот и враќањето на хармонични односи.
