Научниците открија револуционерен молекуларен чекан, кој користи светлина за прецизно уништување на клетките на ракот.
Американските научници од Универзитетот Рајс, Универзитетот А&М на Тексас и Универзитетот во Тексас идентификуваа нов метод за борба против клетките на ракот. Користејќи блиска инфрацрвена светлина за стимулирање на молекулите на аминоцијанин, научниците предизвикаа синхронизирани вибрации, ефикасно пробивајќи ги мембраните на клетките на ракот.
Молекулите на аминоцијанин, кои вообичаено се користат во био-слики, се покажаа како исклучителни поради нивната стабилност во вода и способноста да се прилепуваат кон надворешноста на клетките, особено корисни за откривање на рак при ниски дози.
„Тие се повеќе од милион пати побрзи во нивното механичко движење од старите Феринга мотори (ротирачки молекуларни мотори со хемиски погон) и можат да се активираат со блиска инфрацрвена светлина, наместо со видлива светлина“, објаснува хемичарот Џејмс Тур, опишувајќи ја иновацијата како нова ера на молекуларни машини.
Неинвазивен третман со значителен успех
Употребата на блиска инфрацрвена светлина е значајна, бидејќи овозможува пенетрација длабоко во телото, потенцијално олеснувајќи го нехируршкиот третман на ракот во коските и органите.
Во експериментите на култивирани клетки на ракот, техниката на молекуларен чекан покажа извонредна стапка на успех од 99 проценти во уништувањето на канцерогените клетки. Експериментите на глувци со тумори на меланом резултираа со половина од испитаниците да се излечат од нивниот рак. Истражувањето поврзано со ова беше објавено во списанието Nature Chemistry.
„Ова е првпат молекуларен плазмон да се користи на овој начин, за да се возбуди цела молекула и всушност да произведе механичко дејство што се користи за да се постигне одредена цел – во овој случај, кинење на мембраната на клетките на ракот“, вели хемичарот Цицерон Ајала-Орозко.
Синхронизираните вибрации, кои се активираат од плазмоните формирани од електроните во движење во молекулите, ефикасно се врзуваат за мембраните на клетките на ракот, по што тие ги разградуваат.
И покрај тоа што е во рана фаза, откритието ветува директен, биомеханички пристап кој би можел да ги предизвика клетките на ракот да развијат отпорност. Научниците сега истражуваат други молекули со сличен потенцијал.
