Астрономијата на гравитационите бранови сè уште е во повој. Но, тоа ќе се промени како што се подобруваат нашите гравитациски телескопи, дозволувајќи им на астрономите да го истражуваат универзумот на начини кои претходно беа невозможни.
Гравитационите бранови имаат многу сличности со светлосните бранови (дел од електромагнетниот спектар на зрачење кој содржи и видлива светлина), пишува Science alert. Но, светлината може да биде апсорбирана, расеана и блокирана од материјата, додека гравитационите бранови главно само минуваат низ материјата. Масата на предмети не може целосно да ги блокира.
Ова значи дека гравитационите бранови би можеле да се користат како алатка за гледање во астрономските тела, слично на начинот на кој МРИ ни дозволуваат да видиме внатре во човечкото тело.
Токму тоа е идејата зад една неодамнешна студија за тоа како гравитационите бранови може да се користат за испитување на внатрешноста на Сонцето.
Во оваа студија, тим од научници проучува како гравитационите бранови од брзо ротирачките неутронски ѕвезди може да се користат за проучување на Сонцето. Ако таква неутронска ѕвезда се врти брзо, таа произведува континуиран прилив на гравитациски бранови. Овие гравитациски бранови се премногу слаби за да се набљудуваат со сегашните телескопи, но следната генерација на гравитациони опсерватории би требало да може да ги детектираат.
