Мисијата Марс Експрес на Европската вселенска агенција (ESA) откри значаен резервоар со воден мраз на Марс, скриен под екваторијалниот регион во форма на правлив мраз. Проширувајќи се до длабочина од 3,7 километри под површината, наслагите содржат доволно вода за да ја покрие површината на Марс во океан длабок помеѓу 1,5 и 2,75 метри.
Сега веќе ветеранското летало на ЕСА (оперативно две децении) ги идентификуваше овие огромни наслаги мраз, што претставува најголема количина досега откриена во близина на екваторот на Црвената планета.ž
Премногу длабоко под површината за да се извлече
Научникот Томас Вотерс од Институтот Смитсонијан изрази возбуда поради откритието на Е.С. „Возбудливо, радарските сигнали се совпаѓаат со она што очекуваме да го видиме од слоевитиот мраз и се слични на сигналите што ги гледаме од поларните капи на Марс, за кои знаеме дека се многу богати со мраз“, рече тој.
Сместен во близина на екваторот за можен пристап од идните мисии со екипаж, водниот мраз, сепак, лежи длабоко под земја, што го прави предизвик за екстракција поради присуството на дебел слој на зацврстена пепел и сува прашина над него.
Претходно, формацијата Медуза фоса (MFF) ги заинтригира научниците со откриените депозити, но неизвесностите останаа. Потврдено е дека MFF, колосална геолошка формација долга 5.000 километри, содржи воден мраз, што ги оспорува претходните претпоставки.
Со оглед на тоа колку е длабоко, ако MFF беше едноставно огромен куп прашина, би очекувале да се сруши под сопствената тежина, објаснува Андреа Чикети од Националниот институт за астрофизика во Италија, пренесува ZIMO.
Нови прашања за климатската историја на Марс
Копнениот радар MARSIS на Mars Express конечно откри проѕирни наслаги со мала густина, чии карактеристики одговараат на воден мраз. Овој нов увид во екваторијалните ледени наслаги покренува прашања за претходната клима на Црвената планета, предизвикувајќи ги досегашните верувања и поттикнувајќи прашања за историските услови на планетата.
Уште повеќе, новото откритие ги поттикнува шпекулациите за промената на аксијалниот наклон на Марс низ неговата историја. Флуктуирајќи помеѓу 10 и 60 степени, оваа варијација може да го објасни закопаниот екваторијален мраз, формиран за време на периоди на големо навалување кога воден мраз може да се акумулира на површината и последователно да биде покриен со пепел и прашина.
