Нашиот познат астрофизичар Марио Јуриќ беше гостин во емисијата Тајните на вселената на нашиот Ти Блажевиќ во живо од Сиетл и зборуваше за новиот алгоритам за откривање на опасни астероиди во Сончевиот систем кој го развил заедно со своите колеги.
На прашањето колку астероидите се вистинска закана за нас, Јуриќ одговара:
„Секогаш мора да го земете предвид ова во однос на другите секојдневни закани. Кога ќе излезете на улица, може да ви се случи и нешто грдо. Астероидите не се нешто што би ме натерало да изгубам многу сон. Сепак, тоа е еден од потенцијално катастрофалните настани доколку се случи. Имате случаи кои се многу ретки, но ако се случи, тогаш цела планета има проблем. Вреди да ги бараме, вреди да се знае каде се и да се знае каде одат, но за гледачите тоа не е нешто од што треба да се плашат во секојдневниот живот “.
На кои начини можеме да ги следиме астероидите?
Тој објаснува дека повеќето астероиди биле пребарувани со телескопи од земјата.
„Тоа се телескопи со различни големини, од најголемите 8-метарски до мали, само 40-сантиметарски телескопи какви што имавме во Хрватска, на пример во Вишњан, каде што пред 20-ина години најдовме стотици астероиди со толку мал телескоп. Сите овие набљудувања се испраќаат до центарот на Меѓународната астрономска унија, каде што е потврдено дека овие објекти се навистина астероиди“, рече тој.
Тој исто така коментираше за новиот алгоритам што го развил со колегите што го олеснува пронаоѓањето на астероиди.
„Начинот на кој е откриен астероидот е доста интересен. Ако го фотографиравме небото со телескоп и ве прашавме кој од овие објекти е астероид, никогаш не би можеле да кажете кој е. Затоа што изгледаат точно како ѕвезда. Потеклото на зборот астероид е од грчкиот јазик и значи ѕвезда, или објект што личи на ѕвезда. Начинот на пронаоѓање на астероид е да направите најмалку две снимки од ист дел од небото, со десет минути разлика затоа што тогаш ќе видите дека тој објект што личи на ѕвезда не е всушност затоа што ја менува позицијата на истите слики.
Проблемот со ова е што тоа значи дека вашиот телескоп, кој веројатно би можел да го покрие целото небо во текот на ноќта, може да покрие само половина од небото бидејќи мора да сними најмалку две снимки од тој астероид. Значи, вашиот телескоп е двојно поефикасен. Алгоритмот што го смисливме дозволува со само една слика во една ноќ и уште неколку слики во следните две недели да кажеме дека овој објект не е ѕвезда и така да најдеме астероиди кои би било невозможно да се најдат“, објасни тој.
Дали овој алгоритам е веќе поставен?
Научникот објаснува дека овој алгоритам сега поминува низ сите историски податоци и наоѓа предмети кои веќе биле складирани на компјутерите, но не биле познати.
„Сметам на најмалку десет до педесет илјади нови капацитети да најдам“, рече тој.
