Центарот за социјални работи Риека и тамошниот општински суд направија сериозна грешка во процесот во однос на правото да го видат детето предводено од поранешните сопружници. Ова го утврди Уставниот суд на Република Хрватска, до кој се жалеа мајката и детето. Ова е уште еден случај на неверојатни гафови во домашните судови кои ги кршат правата на децата.
Во уставната претставка детето и неговата мајка предупредија дека се кршат правата на ова дете од хрватскиот Устав, од Конвенцијата за правата на детето, како и од Конвенцијата за заштита на човековите права и основни слободи.
Хронологија на случајот
Сè започнало во февруари 2021 година, кога таткото побарал од судот да го види детето, тврдејќи дека мајката не му дозволува тоа. Во тој процес мајката го приложила мислењето на специјалниот старател на детето од претходните постапки, кој напишал дека детето „е во голем отпор кон таткото додека ја покажува мајката во светла средина“.
И покрај тоа, судот донесува извршно решение и и наложува на мајката да дозволи таткото да го види детето. Дури е пресудено дека таткото го гледа детето постепено подолго време.
Дали таткото го избегна детето?
Залудно, мајката го убедувала судот дека таткото всушност не доаѓал на договорените средби со детето, дека кога го видел детето бил психички и физички насилен кон него, што на крајот резултирало со одбивање на детето да се дружи. со таткото.
Сепак, единственото нешто што му беше важно на судот беше на некој начин да се воспостави односот меѓу таткото и детето. Затоа т.н извршно решение со кое се наложува на мајката да му дозволи на детето што е можно повеќе да се сретне со таткото.
Немало разговор со детето, ниту пак е ставено мислење на новиот посебен старател на детето во извршната постапка. Старател не е ни назначен, како што беше посочено во уставната жалба. Во текот на постапката тоа го потврди и извештајот доставен од Центарот за социјални работи Риека.
Што утврди Уставниот суд?
Уставниот суд донесе решение со кое привремено го запира извршувањето на ова дете, односно мајката засега не мора да го носи кај таткото. Причината се токму неуспесите на центарот за социјални работи и општинскиот суд во Риека, кои не му одредиле специјален старател на детето, ниту пак го прашале дали воопшто сака да се види со својот татко.
Имено, станува збор за дете на возраст над 12 години кое според законот има право да го каже своето мислење во процесот на старателство.
„Уставниот суд забележува дека судот не назначил посебен старател за малолетникот и не сметал дека е потребно да се прибави и разгледа неговото мислење, иако тоа е неопходно според Законот за семејство и член 12 од Конвенцијата за правата на Дете. Првостепениот суд констатира само дека мислењето на детето е видливо од извештајот на Центарот за социјални работи Риека. Но, ставот и мислењето на детето не го довел во меѓусебна врска со други факти и не го зел предвид при одлучувањето за состаноци и собири“, се наведува.
„Во конкретниот случај детето во моментот на извршување на одлуката имало над 12 години, па Уставниот суд смета дека мислењето на детето не можело да биде игнорирано и неповрзано со други факти од значење за одлуката во конкретниот случај. Сето тоа е неопходно за заштита на интересите и благосостојбата на малолетното дете“, се наведува во одлуката на Уставниот суд и му наложи на Општинскиот суд во Риека во продолжение на постапката да му определи посебен старател на детето.
