Прво беше легендарната француска актерка Сара Бернхард, а потоа дојде Холивуд, пренесе АФП. Бернард почина пред 100 години и го создаде феноменот на мегаѕвезда тогаш без медиуми, социјални мрежи и интернет.
Сара Бернард, која Виктор Иго ја нарече „златниот глас“, почина на 26 март 1923 година. Таа го претстави францускиот театар ширум светот и создаваше модни трендови. Актерката (1862–1923) стана икона за време на нејзиниот живот.
Во Франција, по повод стогодишнината од нејзината смрт, започна комеморативна програма наречена „Сара во сите нејзини држави“.
„Таа е првата планетарна ѕвезда“, изјави за АФП Пјер-Андре Хелен, историчар и прв приватен колекционер на нејзините лични предмети.
Според него, доколку некоја актуелна ѕвезда сака да биде блиска со Сара Бернхард, тоа би била комбинација од Мадона, Лејди Гага, Ријана, Бијонсе и Мајкл Џексон.
Познатата актерка, уште од нејзината прва американска турнеја (1880 г.), каде и да одеше често беше поздравувана со француската химна „Марсејз“.
Во Њујорк, мажите ги фрлаа своите палта на подот за таа да помине, а таа често поминуваше три часа потпишувајќи ги манжетните на кошулата.
Познат е примерот на американски каубој кој патувал повеќе од 400 километри за да ја види на сцената во Далас.
Во Австралија „имаше хистерични сцени на десетици илјади жени кои сакаа да ја видат и да ја допрат“, рече Елен.
Прашање е зошто имаше таков интерес. Пред сè, тука беше нејзиниот талент како драматична актерка. „Постојат пет вида актерки: лоша, просечна, добра, одлична и Сара Бернхард“, вели писателот Марк Твен.
Елен рече дека актерката била светска театарска икона.
„Не беше важно дали публиката во Лондон или САД, јавноста разбра што зборува… Нејзиното присуство зрачеше со сјај, а нејзиниот глас беше речиси оперски“, вели историчарот.
Се чини дека очите навистина умираат
Имаше и нејзините познати сцени на смртта. Луѓето дојдоа да ја видат како умира. Ги сврте очите за да се видат само бели, луѓето беа воодушевени, а некои беа убедени дека навистина е болна на сцената“, изјавила Елен.
Надвор од сцената, таа можеше со строг тон да каже – ако не го направиш тоа што го прашав, ќе престанам да умрам.
Во Париз, каде што таа беше ѕвезда на театарот Комедија Французин, се зборуваше дека луѓето дошле во главниот град само од две причини – да ја видат Ајфеловата кула и Сара Бернард.
Но, пред сè, својата слава ја должи на невидена машина за самопромоција.
„Нејзиниот агент Едвард Џарет, кој и ги организираше патувањата на фараонот, имаше одлично чувство за комуникација и сфати дека нејзиното необично однесување ќе ја однесе до врвот“, изјавила Елен.
Таа беше фотографирана во ковчег, имаше безброј љубовници и постојано позира пред камерата. „Таа создаде свој мит“, вели историчарот.
Тенки кога не беше модерно
Што се однесува до модата, луѓето доаѓаа во театарот за да го поздрават нејзиниот талент колку и да се восхитуваат на нејзините фустани со доволно широки ремени за да ја поддржат нејзината кила. Ваквите фустани станаа моден тренд во 19 век.
Елен додала дека ја има таа особеност што ја направила позната. „Таа беше слаба во време кога во мода беа поголемите жени, имаше црвена коса или боја на ѓавол и беше самохрана мајка“, вели историчарот.
Но, она на што беше најмногу горда е што ја донесе француската култура на врвот на светот“, вели Елене.
Сара Бернар глумеше во театарски претстави на познати драматурзи, се занимаваше и со скулптура и глумеше во филмови, кои во тоа време беа неми. Критичарите ја опишаа како водечка и дрска личност, која имаше одлична дикција, но не и глума.