More

    Како и каде да се тестирате за сексуално преносливи болести кои често немаат симптоми

    spot_img

    Земањето мостри се врши во клиниката на Градскиот завод за јавно здравје во Белград, секој работен ден од 8 до 12 часот.

    Градскиот институт за јавно здравје во Белград со воведување на молекуларна дијагностика им овозможи на корисниците на своите услуги да ги вршат следните анализи:

    1. Скрининг за присуство на високоризични генотипови на хуманиот папиломавирус (ХПВ скрининг)

    2. Определување на индивидуален генотип на хуманиот папилома вирус (ХПВ генотипирање)

    3. Докажување на присуство на Chlamydia trachomatis

    4. Симултан доказ за присуство на Chlamydia trachomatis и Neisseria gonorrhoeae
    Симултан доказ за присуство на два или повеќе сексуално преносливи патогени со помош на панелот „СПБ“ (Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Mycoplasma
    hominis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma parvum, Ureaplasma urealyticum и Trichomonas vaginalis).
    Хуман папилома вирус
    Хуман папиломавирус (ХПВ/ХПВ) е тип на ДНК вирус без обвивка кој ги инфицира епителните клетки на човечките репродуктивни и другите органи. Се пренесува при интимен (сексуален) контакт од еден на друг партнер и е една од најчестите сексуално преносливи инфекции.

    Идентификувани се над 200 генотипови на ХПВ вирусот, од кои група на високоризични генотипови е поврзана со појава на рак на грлото на матката, како и рак на аногениталниот и орофарингеалниот регион кај двата пола.

    Во повеќето случаи, инфекцијата со ХПВ вирусот не предизвикува симптоми, поради што е важно раното откривање со молекуларна дијагностика.

    Кламидија
    Chlamydia trachomatis е најчеста бактериска причина за сексуално преносливи болести. Позната е и како латентна инфекција бидејќи повеќето заразени луѓе (80%) немаат никакви симптоми.

    Се пренесува преку сперма, вагинален секрет и крв, при орален, вагинален или анален сексуален контакт, како и при породување од заразена мајка на новороденче.

    Доколку не се лекува, последиците можат да бидат крајно опасни.

    Гонореја
    Neisseria gonorrhoeae е бактерија која предизвикува гонореја („трипер“ или „гонореја“).

    Во повеќето случаи, гонококот предизвикува многу благи симптоми, особено кај жените. Кај мажите симптомите на гонореја можат да бидат поизразени (чувство на печење во уринарниот канал, болка при мокрење, појава на бел или жолтеникав исцедок од пенисот…). Непрепознаената и нетретирана инфекција доведува до стерилитет, инфламаторно заболување на карлицата, ектопична бременост итн.

    Се пренесува како Chlamydia trachomatis, а најдобро се открива со молекуларни методи (PCR).

    Трихомонијаза
    Trichomonas vaginalis е протозоа која предизвикува венерична болест трихомонијаза. Околу 20-30 проценти од жените во репродуктивниот период се заразени со трихомонас. Симптомите на инфекција кај жените може да варираат од појава на жолтеникаво-зеленикав, пенлив вагинален исцедок, непријатен мирис, болка при мокрење, до целосно отсуство на какви било симптоми. Мажите се главните носители на трихомонијазата, а доколку ја имаат инфекцијата, таа е обично асимптоматска. Покрај сексуалниот контакт, трихомонасот може да се пренесе и преку контаминирани санитарни јазли, вода, базени итн.

    Нелекуваната инфекција доведува до стерилитет, нарушување на менструалниот циклус кај жените, намалена сексуална моќ итн.

    Молекуларната дијагностика е најсигурен метод за откривање на трихомонијаза.

    Mycoplasma spp и Ureaplasma spp може да се најдат во генитоуринарниот тракт на жените и мажите, а најважни видови се Mycoplasma hominis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma urealyticum и Ureaplasma parvum.

    Тие можат да бидат дел од нормалната флора на урогениталниот систем, а колонизацијата од овие видови обично поминува без појава на никакви симптоми. Исто така, инфекцијата со овие бактерии може да доведе до појава на латентна инфекција и нејзина прогресија во хроницитет. Последиците од ваквата инфекција се појава на стерилитет, ектопична бременост, предвремено породување, инфекција на новороденчето при породување итн.

    Инфекцијата се пренесува преку сексуален контакт, а „златен стандард“ за откривање на овие бактерии е молекуларната дијагностика (PCR).

    Тестирањето за сексуално преносливи болести се врши од ендоцервикален брис за жени и од уретрален брис кај мажи, по претходна подготовка. Можно е да се направат неколку анализи истовремено од еден примерок.
    Земањето мостри се врши во клиниката на Градскиот завод за јавно здравје во Белград, секој работен ден од 8 до 12 часот. Не е возможно да се земат примероци од трудници во клиниката.

    Споменатите микробиолошки анализи може да ги вршат жени со насоки од избран лекар, специјалист гинекологија или по лично барање, а мажи со насоки од избран општ лекар или по лично барање, информираат од Градскиот завод за јавно здравје.

    Совети за подготовка на жените:
    – Гинеколог

    најдобро е (иако не е потребно) да се земаат примероци во средината на циклусот (12-18 дена)

    – Не земајте примероци за време на активен менструален циклус

    – Пациентот не треба да има сексуални односи или да користи интравагинални лекови најмалку 48 часа пред земањето на примерокот

    Совети за подготовка на мажи:
    – Пациентот не треба да уринира најмалку 2 часа пред земање мостри

    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img