Моделите на ДНК можеби се една од причините зошто децата кои тешко се одвојуваат од екраните често имаат проблеми со вниманието и социјализацијата.
Дали навистина мобилните телефони, компјутерите и конзолите се виновни за сите психолошки проблеми со кои се соочуваат денешните деца и нивните родители или виновникот треба да се бара на друго место? Дали генетиката може да има врска помеѓу времето на екранот и психијатриските проблеми кај децата?
Одговорност за генетиката
Наодите од студијата за когнитивниот развој на адолесцентниот мозок, во која беа опфатени 4.262 деца, укажуваат дека „не убиваат пушките, туку луѓето што ги користат“ и дека генетиката носи голем дел од одговорноста за врската со времето. помина пред екран и адолесцентни проблеми со одржување на вниманието и социјализација, пишува bug.hr.
Студијата на Харвардската школа за јавно здравје, Т.Х. Чан, анализирала податоци за деца на возраст меѓу девет и 11 години, собрани помеѓу 2016 и 2019 година во 21 град низ САД.
Детските психијатриски проблеми, особено оние поврзани со одржување на вниманието и усвојување на општествените норми, беа мерени со скалата Ахенбах со помош на моделот за анализа на генетска чувствителност (Gsens).
Нови докази
Бројни трудови укажуваат на поврзаност помеѓу прекумерното време на екранот и психијатриските проблеми на децата. Неодамнешната мета-анализа на 87 студии покажа дека подолгото време на екранот е поврзано со мало зголемување на проблемите со усвојувањето на социјалните норми.
Друга студија покажа дека времето на екранот е поврзано со поголеми проблеми со вниманието во детството.
Слично на тоа, една голема популација студија забележа дека децата и адолесцентите кои поминуваат повеќе од четири часа на ден пред екран имаат поголеми проблеми со контролата на расположението и вниманието.
Иако фенотипските асоцијации помеѓу времето на екранот и психијатриските проблеми се широко проучени, потенцијалната улога на генетиката во овие асоцијации останува во голема мера непозната.
Научниците почнаа да истражуваат како гените играат улога во карактеристиките на однесувањето, што покажува дека генетските варијанти влијаат на времето поминато на екранот преку невроразвојните патишта со менување на генската експресија на централниот нервен систем.
Генетските фактори како главна алка
Резултатите од оваа студија ја нагласуваат важноста да се земат предвид генетските фактори во социо-бихејвиоралното истражување. Многу креатори на политики и научници, забележуваат истражувачите од Харвард, го гледаат времето на екранот на детето како модифициран фактор на ризик.
Меѓутоа, ако генетските фактори се главната врска помеѓу времето поминато на екранот и менталното здравје, тогаш ограничувањето на времето поминато на екранот може да биде значително помалку ефикасно од очекуваното.
Секако, истакнуваат истражувачите, ова откритие не значи дека родителите треба да заземаат благ однос кон децата кои прекумерно користат електронски уреди, бидејќи премногу време пред екранот влијае, меѓу другото, на намалената физичка активност и исполнувањето на училишни обврски, јавува N1 Загреб.
