Експериментот што се одржа на Марс покажа дека е можно да се извлече кислород што дише од тенката атмосфера на Марс.
Од својот мал дом во утробата на роверот „Упорност“ на НАСА, Експериментот за користење на кислород на самото место (ISRU) на Mars Oxygen Resource (MOXIE) со големина на актовка постојано ги разградува молекулите во воздухот на Марс за да произведе мало, но постојано снабдување со кислород.
„Импресивните перформанси на MOXIE покажуваат дека е изводливо да се извлече кислород од атмосферата на Марс – кислород што може да помогне да се обезбеди воздух за дишење или ракетно гориво за идните астронаути“, рече заменик-администраторот на НАСА, Пем Мелрој.
„Развивањето технологии кои ни овозможуваат да ги искористиме ресурсите на Месечината и Марс е од клучно значење за градење на долгорочно присуство на Месечината, создавање силна лунарна економија и овозможување да ја поддржиме почетната човечка кампања за истражување на Марс.
Експериментот MOXIE, дизајниран од научниците од МИТ, се спроведува уште од слетувањето на Perseverance на Марс во февруари 2021 година. Но, не постојано; операторите од Земјата испратија команди до MOXIE за да видат како функционира со текот на времето под различни услови на Марс.
Оттогаш, во текот на 16 трки, MOXIE произведе вкупно 122 грама кислород. Според НАСА, ова е доволно за мало куче да дише 10 часа или човек 4 часа.
Работи со електролиза, користејќи електрична енергија за да иницира електрохемиско распаѓање на јаглерод диоксид во неговите составни атоми. MOXIE го црпи воздухот од Марс низ филтер што го чисти. Овој прочистен воздух на Марс потоа се компресира, загрева и се испраќа преку електролизер со цврст оксид (SOXE). Електролизаторот го дели јаглеродниот диоксид на јаглерод моноксид и кислородни јони.
Јаглерод моноксид се ослободува, но атомите на кислород се рекомбинираат во О2, или молекуларен кислород; како што ни треба за да преживееме. Количеството и чистотата на овој гас потоа се мери пред повторно да се ослободи.
Секое активирање трае неколку часа. По неколку часа загревање, MOXIE собира кислород 1 час по експеримент проследен со период на исклучување. Во овој час на работа, MOXIE е дизајниран да произведува до 10 грама – околу 20 минути кислород за дишење за еден астронаут.
Така е барем на хартија. Колку тој всушност успеал да произведе различни; на своето шеснаесетто возење, на 7 август, MOXIE извади околу 9,8 грама кислород за дишење, што беше прилично блиску до целта. Ова покажува дека, колку и да е тенка атмосферата на Марс, таа може да обезбеди снабдување со кислород.
Дури и во најлошото сценарио, уред како MOXIE може да ги надополни другите резерви на кислород, намалувајќи ја количината на товар што треба да се транспортира од Земјата.
