Неодамнешните истражувања ја доведуваат во прашање ефикасноста на додатоците на витамин Д во борбата против стареењето, истакнувајќи ја сложеноста и недостатоците во разбирањето на ефектите на овој додаток.
Откривањето на тајната на грациозното стареење долго време фасцинираше многумина, со надеж дека едноставно решение како дневна таблета може да го врати времето назад.
Меѓу потенцијалните кандидати е витаминот Д, кој се издвојува по својата улога во одржувањето на здравјето на мускулите и коските, клучни делови од човечкото тело кои се влошуваат со возраста.
Истражувањата покажуваат поврзаност помеѓу недостаток на витамин Д и зголемен ризик од проблеми поврзани со возраста, како што се губење на мускулите и падови.
Сепак, решавањето на прашањето дали додатоците на витамин Д можат да го спречат таквото влошување бара навигација на сложен научен терен.
Неодамнешниот научен преглед на италијанските научници фрла светлина на оваа тема, сецирајќи ги сложените биолошки процеси во основата на стареењето.
Кармелинда Руџиро, специјалист за геријатрија од италијанскиот универзитет во Перуџа, ја нагласува сложеноста на овие процеси.
Карактеристиките на стареењето се неверојатно сложени и меѓусебно поврзани, вели Руџиро.
Човечките студии се ретки, конфликтни или неубедливи
Додека суплементацијата на витамин Д одамна е пропишана за состојби како што е остеопорозата, неодамнешните клинички испитувања фрлаат сомнеж за неговата ефикасност во спречувањето на губење на коскената маса и фрактури поврзани со возраста кај инаку здрави индивидуи.
Тимот на Руџира навлегуваше во опсервациони студии и клинички испитувања во врска со потенцијалните ефекти на витаминот Д врз знаците на стареење, пронаоѓајќи недостаток на човечки докази и примарно потпирање на животинските модели.
Резултатите од нивната работа беа објавени во списанието Nutrients.
Иако некои студии укажуваат на потенцијалот на витаминот Д да го забави епигенетското стареење и да го намали оштетувањето на ДНК, неговите ефекти врз должината на теломерите (структурата на краевите на хромозомите) остануваат неубедливи.
Покрај тоа, определувањето на оптималната доза и времето на суплементација се покажа како предизвик поради ретките и конфликтни студии на луѓе.
Исто така, постои загриженост за безбедноста на високите дози на витамин Д, кои можат да бидат штетни, и интеракциите со други лекови.
Холистички пристап кон животниот стил
Иако зголемувањето на внесот на витамин Д изгледа интуитивно, експертите предупредуваат да не се потпираат прекумерно на суплементи, залагајќи се за холистички пристапи за животен стил.
Руџиро и нејзините колеги го истакнуваат јазот помеѓу наодите од истражувањето и практичните апликации, повикувајќи на внимателен пристап.
И покрај интересот за потенцијалната улога на витаминот Д во долговечноста на човекот, преведувањето на истражувањата во опипливи придобивки останува далечна цел.
На крајот, прегледот на италијанските научници ја нагласува потребата од понатамошни истражувања за да се отклучи целосниот потенцијал на витаминот Д во процесот на стареење.
