Кемал Киличдароглу, опозицискиот кандидат на овонеделните претседателски избори во Турција, се вели дека е се што не е неговиот противкандидат Реџеп Таип Ердоган.
И додека „Султанот на новото време“, како што го нарекуваат поддржувачите на Ердоган од Азија до Балканот, може да запали и мобилизира толпа од речиси два милиони луѓе да дојде на неговиот неодамнешен митинг на аеродромот во Истанбул со само една реченица или гест, скромниот Кемал е тивок, дури и малку интровертен. Затоа го нарекуваат „Ганди“.
Тој ја избра својата кујна како главна сцена во кампањата, па неговото позирање со главица кромид (капула) и како им објаснува на Турците дека со евентуална нова победа на Ердоган, таа може да поскапи за неверојатни 300 проценти, веќе влезе во легендата.
Накратко, Киличдароглу би работел во претседателската фотелја сосема поинаку од неговиот претходник, почнувајќи од демонтирањето на претседателскиот систем со неограничени овластувања, па завршувајќи со односот кон жените. Таквиот пристап веќе му се исплатеше, па анкетите спроведени неколку дена пред изборите покажуваат дека тој има повеќе од пет отсто поддршка во однос на актуелниот владетел на Турција (49,3 наспроти 43,7 отсто).
Треба да се напомене дека овие студии беа направени пред Мухарем Инџе, еден од четворицата кандидати, за кој се веруваше дека е „тројанскиот коњ“ на Ердоган со цел барем да се одложи одлуката за победникот до вториот круг, да објави дека тој е повлекување од трката. Според истите анкети, Инџе освоил меѓу два и четири отсто од гласовите, доволно за Киличдароглу да обезбеди победа оваа недела.
Неговиот пат до главниот изборен фаворит не беше воопшто лесен. На почетокот на овој милениум, додека Ердоган ја ставаше Турција под шепа, тој стана член на левичарската Републиканска народна партија (ЦХП), основана од таткото на модерна Турција, Мустафа Кемал Ататурк.
Сите обиди овој поранешен функционер за социјално осигурување, најпознат по неговото антикорупциско и продемократско застапување, да ја преземе власта во земјата со речиси 85 милиони жители, досега беа неуспешни. Затоа ја разработи тактиката за неговата веројатно последна политичка битка до последен детаљ.
Започна пред четири години со победите на неговиот народ за градоначалници на двата најважни града – Анкара и Истанбул. Вториот ја презеде функцијата од Екрем Имамоглу, за кој многумина веруваа дека ќе биде многу подобар предизвикувач од Ердоган.
Ако ништо друго, нивното семејно потекло, резимеа и политички подеми се многу слични. Од него најмногу се плашеа членовите на АКП (Партија на правдата и развојот) и нивните сателити, па направија се за да го забрзаат неговиот процес за наводно навреда на членовите на изборната комисија поради поништување на изборите во 2019 година и да го испратат во затвор. , а минатиот викенд му организирале каменување така што едвај излегол жив.
Киличдароглу ги покажа своите преговарачки способности кога успеа да ги потисне амбициите на Имамоглу (се согласи да биде кандидат за потпретседател), но и седна на маса и се договори со лидерите на разединетата опозиција, кои на крајот почнаа да се нудат него. Тој успеа да се договори и со Курдите, чии гласови, заедно со младите гласачи, може да бидат одлучувачки.
Во однос на Ердоган, тој отсекогаш бил чекор понапред, дури и кога јавно признал дека религиозно им припаѓа на не толку омилените Алавити, кои според толкувањето на Куранот се многу поблиски до шиитите отколку со сунитите. , кои инаку се огромно мнозинство во Турција. Единственото нешто што беше несмасно од негова страна беше несвесното стапнување на молитвениот килим во една прилика, за што мораше да се извини на почетокот на април.
Овие избори се за обнова на Турција, за да се осигура дека ниту едно дете не оди во кревет гладно. Тие се однесуваат на обезбедување родова еднаквост. Овие избори се за помирување, а не за конфликт – упорно повторува Киличдароглу.
– Моите нема да дозволат пијани да излезат на сцена. Мојата нација ќе го даде потребниот одговор на 14 мај. Нема да дозволиме Киличдароглу, кој е рака под рака со терористите, да ни ја дели татковината – му одговори пенлив Ердоган од споменатата средба на аеродромот во Истанбул.
Право на глас на одлучувачките избори имаат 64,11 милиони Турци, од кои дури 4,9 милиони првпат гласаат. Својот збор конечно ќе го кажат оваа недела или во вториот круг за 14 дена.
