Отприлика во исто време кога астероидот што предизвика изумирање на диносаурусите ја погоди Земјата, уште еден прилично голем астероид ја погоди нашата планета, покажуваат истражувањата.
Кратер во близина на брегот на Африка сведочи за фактот дека, покрај оној што го предизвика изумирањето на диносаурусите, во приближно исто време со Земјата се судри уште еден астероид, тврдат научниците.
Веќе некое време е потврдено дека астероид кој се судрил со нашата планета во областа на полуостровот Јукатан во Мексико пред околу 66 милиони години предизвикал масовно исчезнување. Најпогодени биле диносаурусите, од кои преживеале само директните предци на денешните птици. Сега се чини дека Chicxulub, како што научниците го нарекоа астероидот, можеби не „дејствувал сам“. Отприлика во исто време се очекува уште едно прилично големо небесно тело да се судри со нашата планета, при што ќе се создаде кратер со дијаметар од околу 9 километри, пренесува порталот IFL Science.
Кратерот Надир е откриен во 2022 година во близина на брегот на Гвинеја во Западна Африка на длабочина од 300 метри под дното на Атлантскиот Океан. Геолозите веруваат дека се формирал на крајот на периодот на Креда, пред околу 66 милиони години, точно околу времето кога Чиксулуб исто така удрил. Досега, научниците не беа убедени дека кратерот е резултат на удар од вселената, но најновите истражувања го потврдија тоа со многу голема веројатност или „надвор од разумно сомневање“, како што велат истражувачите.
Дојде со 72.000 километри на час од североисток
Тие дошле до сознание со испитување на сеизмички податоци со висока резолуција, што им помогнало да ја реконструираат историјата на кратерот.
Како што рече во изјавата водачот на истражувањето Уисдеан Николсон, професор по геолошки науки на Универзитетот Хериот-Ват во Единбург, техниката може да се разбере ако се спореди со ултразвук што се користи во медицината. „Пред неколку генерации, ултразвукот покажа само еден вид грануларна дамка. Сега можете да ги видите движењата на бебето во три димензии со неверојатни детали – вклучувајќи ги сите внатрешни органи“, рече тој. Благодарение на прецизните слики овозможени со најнапредната технологија, создадена е појасна слика за тоа што се случило пред 66 милиони години, кога бил формиран кратерот. Тимот сега знае дека астероидот бил поголем отколку што се мислело, со дијаметар од околу 450 до 500 метри и дека удрил во нашата планета со брзина од 72.000 километри на час (20 километри во секунда), доаѓајќи од североисточен правец.
Во споредба со „славниот“ Чиксулуб, астероидот што го создаде кратерот Надир е вистинско џуџе. Само за споредба: дијаметарот на Чиксулуб се проценува на околу 10 километри, а кратерот што го остави зад себе има дијаметар од 180 до 200 километри.
Сепак, тоа предизвика значително уништување, што Николсон го опиша за Би-Би-Си: „Замислете астероид удри во Глазгов и вие сте во Единбург, на околу 50 километри. Огнената топка би изгледала како да е околу 24 пати поголема од Сонцето на небото и да биде доволно светла за да запали дрвја и растенија во Единбург. Ќе следуваше екстремно силен тресок, а потоа земјотрес со јачина од 7 степени ќе го потресе Единбург Бидејќи астероидот паднал во океанот, тој сигурно предизвикал џиновско цунами.
Научниците сметаат дека е сосема невообичаено тоа што два големи астероиди удриле во Земјата за релативно краток временски период. Зошто се случило ова и дали Чиксулуб и Надир се поврзани, засега не знаат.
Голем колку Бену, моментално најопасниот астероид
Како што пишува и Би-Би-Си, астероидот Надир бил со големина на Бену.
Ова се смета за најопасниот објект во орбитата блиску до Земјата во моментов, кој би можел да ја погоди нашата планета на 24 септември 2182 година (за што пишувавме и ние). Никогаш во историјата на човештвото немало судар на астероид со ваква големина. „Најблиску што ние луѓето некогаш сме го виделе беше настанот Тунгуска во 1908 година“, рече Николсон. „Новите методи за проучување на кратерите се можност без преседан да се тестираат хипотезите за ударните кратери, да се развијат нови модели на формирање на кратери во морската средина и да се разберат последиците од таков настан“, додаде тој.
Студијата за кратерот Надир беше објавена од Николсон и неговиот тим во научното списание Communications Earth & Environment.
