Веќе три дена, највисокиот американски дипломат, Антони Блинкен, се трка низ Блискиот Исток, обидувајќи се да ја задржи ситуацијата што се заканува да излезе од контрола. Израел во петок. Џордан во сабота. Западниот брег, Ирак и Турција во недела.
Во петокот Блинкен им предложи на израелските лидери да направат привремена пауза во нападите за да го олеснат протокот на хуманитарна помош и да го охрабрат ослободувањето на заложниците – предлог што израелскиот премиер брзо го отфрли.
Следниот ден тој се сретна со претставници на соседите на Израел. Сите повикаа на итен прекин на огнот. Јорданскиот министер за надворешни работи Ајман Сафади рече дека Израел врши воени злосторства. Отприлика во исто време во САД, претседателот Џо Бајден беше запрашан дали е постигнат напредок во обезбедувањето на тие хуманитарни паузи. Тој подигна палец и одговори „добро“.
Оптимизмот на претседателот беше во остар контраст со расположението на теренот на Блискиот Исток, пишува Би-Би-Си.
Неделните активности на Блинкен се водеа под превез на тајност. Тој отпатува за Рамала за да се сретне со претседателот на палестинската управа Махмуд Абас.
Тој пристигна во Ирак под закрила на темнината. Секретарот и неговата дипломатска придружба облекоа панцирни елеци и шлемови за краткото возење со хеликоптер од аеродромот во Багдад до американската амбасада, каде потоа се упати на средба со премиерот Мохамед Шија Ал Судани.
Тој денеска ќе се сретне со турските власти – само еден ден откако турскиот претседател Реџеп Ердоган го отповика амбасадорот на неговата земја во Израел и рече дека завршил со Нетанјаху. Го избришавме, го избркавме“, рече турскиот лидер.
Секој пат кога г. Блинкен гасне еден пожар, се чини дека се појавува друг.
Блинкен на аеродромот во Багдад рече дека го дели оптимизмот на американскиот претседател во врска со шансите да го убеди Израел да се согласи на паузите.
Американците продолжуваат да работат со Израелците за да се решат загриженоста за „специфичноста и практичноста“ за тоа како може да се спроведат хуманитарните паузи.
Што се однесува до Арапите, тој рече дека има различни мислења за прекинот на огнот, но сите со кои зборуваше веруваат дека хуманитарните прекини може да помогнат во ослободувањето на заложниците, да се зголеми дистрибуцијата на помош во Газа и да се забрза евакуацијата на странски државјани од Газа.
„Постигнавме важен напредок таму во последните денови“, рече тој, но „има вистински компликации кои доаѓаат заедно со тоа“.
Во моментов, сепак, се чини дека никој не го купува она што г-дин Блинкен го продава, делумно затоа што и Израелците и арапските нации се соочуваат со сопствени домашни притисоци кои ги раздвојуваат двете страни.
Во меѓувреме, во земјите низ регионот – и во Европа и во САД, пропалестинските демонстранти масовно излегоа на улиците. Демонстрантите се качија на оградата пред Белата куќа во Вашингтон и ги наполнија улиците во Париз, Лондон и Берлин.
Во Истанбул, демонстрантите кренаа натпис на кој г. Блинкен го нарекуваа „соучесник во масакрот“.
Ако на досегашното патување на г-дин Блинкен може да му се даде позитивен став, тоа е дека тој разговара со сите страни и дека засега конфликтот не се проширил. Откако октомврискиот состанок на Џо Бајден со арапските лидери во Јордан беше ненадејно откажан по експлозијата во болница во Газа, состанокот на министерот за надворешни работи г. Блинкен во саботата беше показател за одреден напредок.
Сепак, обидите на државниот секретар да ги охрабри своите арапски колеги да почнат да размислуваат за долгорочната иднина на Палестинците и средствата за обезбедување „траен“ мир во регионот беа помалку успешни.
„Како можеме воопшто да разговараме што ќе се случи во Газа кога не знаеме каква ќе биде Газа по завршувањето на оваа војна? праша Шеикот Сафади. „Да зборуваме за пустош? Дали ќе зборуваме за целото население сведено на бегалци?“
На состанокот со лидерите на еврејската заедница во Белата куќа на 12 октомври, Џо Бајден рече дека мисли оти крајниот резултат од трагедијата и крвопролевањето во Израел и Газа ќе биде Блискиот Исток кој е променет на подобро.
„Но, повторно, се вели дека сум природен оптимист“, додаде американскиот претседател.
На терен, таквиот оптимизам се покажа како ретка и расиплива стока.
