По повод годишнината од војната во Украина, која завршува утре, новинарот на НИН Стефан Славковиќ вели дека денес сме поблиску до почетокот отколку до крајот на војната.
Славковиќ за N1 вели дека еден од текстовите во НИН зборува за тоа дека следната година веројатно ќе кажеме дека влегуваме „само во третата година од војната“.
Тој исто така посочува дека воените планови се смениле на двете страни и дека за Украина во 2014 година и по договорот од Минск, воениот план бил само да преживеат, бидејќи тогаш биле во најлоша позиција, но во меѓувреме, апетитите на Украина се, како што вели, пораснат.
Славковиќ, исто така, наведува дека до избувнувањето на инвазијата пред една година, голем број Украинци биле расположени да зборуваат за тоа Крим да стане дел од Русија, Донбас да добие надгледувана независност во Украина, а остатокот од земјата да добие шанса за нормален живот.
„Меѓутоа, како што изби инвазијата, мнозинството Украинци рекоа – Сега одиме до крај“, вели Славковиќ.
Тој, исто така, додава дека Русите биле непрецизни, освен на почетокот кога станува збор за целите на инвазијата, и дека „да се ослободат од режимот во Киев и да се денацизираат им било многу на ум“. Според неговата проценка, Русите сметале на тоа дека голем дел од Украинците ќе ги пречекаат со цвеќе, како ослободители, но бидејќи тоа не се случи, почнаа да ги менуваат целите на инвазијата и најголемата борба се водат во Донбас.
Ниту Русија, додава тој, нема голем напредок. Никој не е поблиску до пораз или победа“, истакнува Славковиќ.
Тој оценува и дека една од најголемите жртви овде е Европа бидејќи меѓу глобалниот исток и глобалниот запад се консолидира како што се очекуваше, а никој не зборува како се однесуваше за време на Ковид кога земјите од ЕУ се натпреваруваа да ја украдат вакцината од кого . Сепак, како што додава тој, тој мал микроблок станува се поширок и практично е врзан за Америка, а тоа го покажа и енергетското прашање. По одвојувањето од руската нафта и гас, таму се појави Америка, која освен што започна наменска индустрија, почна да извезува и течен природен гас. „Некој во Америка ќе заработи добри пари од тоа“, вели тој.
Од друга страна, тука е американската воена помош за Украина од околу 30 милијарди долари, а околу тоа има полемики во САД. Истражувањата покажуваат дека дури 52 отсто од републиканските симпатизери сметаат дека Украина повеќе не треба да добива помош.
Бајден се обидува да се изгради како бранител на демократскиот свет, а некој во САД за тоа време ќе заработи доста пари. Значи – Американците заработуваат, а Европа е поприврзана за Американците од вообичаено, истакнува Славковиќ.
Тој оценува и дека Русија „тешко се стигнува со санкции“ бидејќи е приспособлива и иако минатата година загуби седум отсто од својот БДП благодарение на војната, Русите побавно ќе ги доживуваат негативните последици од војната, но ќе ги искусат нив – ако ништо друго, тогаш во луѓето што заминуваат. Тој потсетува дека Русија ја напуштиле 700.000 млади луѓе.
За тоа време, додава тој, Кина „стои настрана со конфучијанската мудрост“ и трпеливо чека која империја ќе биде задоволна.
„Тие веруваат дека приказните за оружјето ќе згаснат. Кина сигурно нема да избрзува толку отворено да ја поддржува Русија, но она што го нуди Кина е голем пазар и спас за Русија, но друго прашање е што не можете толку брзо да го пренасочите тој износ на извоз на енергија во Кина“, вели Славковиќ.
Според него, на Индија и оди исклучително добро бидејќи купува сурова руска нафта, ја преработува и ја продава на западните партнери.
