Рускиот претседател Владимир Путин веројатно очекуваше војната во Украина да биде негово најголемо достигнување, кое ќе им покаже на сите колку Русија е моќна и колку далеку може да оди по распадот на Советскиот Сојуз во 1991 година. Анексијата на Украина требаше да биде првиот чекор во обновата на Руската империја. Путин сакаше да покаже дека САД се далеку од Западна Европа и дека Русија и Кина се создадени да бидат лидери во новиот меѓународен поредок.
Сепак, не се одигра така. Киев цврсто се брани, а војската на Украина се претвори во застрашувачка сила, делумно благодарение на нејзиното блиско партнерство со САД и другите западни сојузници. За разлика од нив, руската војска покажа лошо стратешко размислување и организација. Политичкиот систем зад него се покажа неспособен да учи од своите грешки. Сепак, Западот ќе мора да се подготви за следната фаза од катастрофалната руска војна, пишуваат Лиана Фикс и Мајкл Кимаж во голема анализа за Форин аферс.
Војната е секогаш непредвидлива, а тоа се покажа и во овој случај. Многумина очекуваа брз пад на Украина, но овие прогнози се покажаа како неточни. Сепак, се чини дека Русија оди кон пораз. И каков пораз ќе биде тоа? Постојат три можни сценарија, од кои секое би имало различни последици за креаторите на политиката на Запад и во Украина.
Првото и најмалку веројатно сценарио е Русија да го прифати својот пораз со прифаќање на договорено решение за условите на Украина. Ќе треба многу да се промени за ова сценарио да се оствари бидејќи нема дипломатски дијалог меѓу завојуваните страни и Западот. Со оглед на руската агресија и обемот на злосторството, малку е веројатно дека Украина би прифатила друго дипломатско решение освен апсолутното руско предавање.Дополнително, руската влада – под Путин или неговиот наследник – би можела да се обиде да го задржи Крим и да бара мир на друго место. За да го спаси лицето во својот двор, Кремљ би можел да тврди дека се подготвува за долг натпревар во Украина, оставајќи ја отворена можноста за дополнителни воени упади.
Русите би можеле да го обвинат својот неуспех на НАТО и испраќањето оружје, а не на силата на Украина. За таквиот пристап да помине во рамките на рускиот режим, тврдокорните, вклучително и самиот Путин, ќе мора да бидат маргинализирани. Тешко, но не и невозможно. Сепак, ФА нагласува дека овој исход од војната е малку веројатен додека Владимир Путин е на власт бидејќи неговиот пристап кон војната бил максималистички од самиот почеток.
Друго сценарио за руски пораз би вклучувало неуспех среде ескалација. Кремљ нихилистички ќе се обиде да ја продолжи војната во Украина, а исто така ќе започне саботажа во земјите кои го поддржуваат Киев, како и во самата Украина.
Во најлош случај, Русија би можела да одлучи за нуклеарен напад врз Украина. Војната тогаш ќе доведе до директен воен конфликт меѓу НАТО и Русија. Со овој потег Русија би претставувала единствена и неприфатлива закана во очите на Западот. Преминувањето на нуклеарниот праг може да доведе до конвенционално вклучување на НАТО во војната, забрзувајќи го поразот на Русија на теренот.
Трето сценарио: Пад на режимот
Третото и последно сценарио кое би довело до крај на војната подразбира пораз по падот на рускиот режим, при што клучните битки би се одвивале не во Украина, туку во коридорите на Кремљ или на улиците на Моксва.
Путин ја држи целата моќ во свои раце, но неговиот напор да продолжи да се бори во изгубената војна може да го стави неговиот режим на тенок мраз.
Иако Путин донесе политичка стабилност во Русија во постсоветските години, нејзините граѓани би можеле да се свртат против него доколку војната доведе до широко распространета сиромаштија. Падот на неговиот режим може да значи итен крај на војната, со која Русија нема да може да се бори во услови на домашен хаос што следеше.
Државниот удар проследен со граѓанска војна ќе биде повторување на она што се случи по преземањето на болшевиците во 1917 година, што го забрза повлекувањето на Русија од Првата светска војна.
Алатки за ескалација
Ако одлучи да го ескалира конфликтот, Путин би можел да употреби хемиско или биолошко оружје, може да избере и уништување на енергетските цевководи или инфраструктурата на морското дно, или би можел да изврши сајбер напади врз западните финансиски институции.
Нуклеарното оружје би било последниот потег на Путин. Во својот говор на 30 септември, Путин ги спомна Хирошима и Нагасаки. Ако Русија употреби тактичко нуклеарно оружје во Украина, Киев нема да се предаде. Украинците знаат дека руската окупација на нивната територија би била еднаква на истребување, што не беше случај со Јапонија во 1945 година, која ја губеше војната во тоа време. Русија, која е нуклеарна сила, од крајот на 2022 година тој губи во војната.
Понатаму, последиците од нуклеарен напад би биле катастрофални и не би им помогнале на Русите ниту на бојното поле. Дополнително, Русија со таквиот потег би предизвикала меѓународен гнев. Во моментов, три земји не ја осудија руската инвазија – Бразил, Кина и Индија, но ниту една земја вистински не ја поддржа Русија. Кинескиот претседател Си Џинпинг се изјасни против нуклеарните закани во ноември, и ако Путин го послуша тоа предупредување, може да остане целосно изолиран.
