Со децении, библиотеката на Универзитетот во Мичиген го истакнува ракописот на Галилео Галилеј поврзан со неговото откривање на месечините на Јупитер како скапоцен камен на нејзината колекција. Меѓутоа, тој ракопис сега е докажано дека е фалсификат, пишува Њујорк Тајмс.
Наводниот ракопис на познатиот научник го опишува телескопот со кој ги открил месечините на Јупитер, а содржи и скици од нивните орбити околу таа планета. Токму ова откритие на легендарниот италијански математичар и астроном ја потврди неговата теорија дека Сонцето е центар на Сончевиот систем, а не Земјата, што беше остро осудено од Католичката црква во тоа време.
Ник Вајлдинг, историчар од Државниот универзитет во Џорџија, почна да се сомнева дека ракописот не е автентичен во мај, кога проучуваше фотографија од документот за биографијата на Галилео што ја пишува. Откако библиотеката ги проверила неговите тврдења, откриле дека е во право – ракописот на Галилео е фалсификат од почетокот на 20 век и дело на фалсификатор од Милано.
Се сомневав во автентичноста поради мастилото
„Беше доста болно кога дознавме дека нашиот Галилео навистина не е Галилео“, рече привремениот декан на библиотеката Дона Л. Хејворд. Таа посочи дека целта на библиотеката е проширување на знаењето и затоа решиле да бидат отворени за ова откритие и јавно да објават дека се работи за фалсификат. „Да го метете под тепих е спротивно на она за што се залагаме“, изјави таа.
Вајлдинг претходно откри фалсификати на делата на Галилео, а сомнежите дека овој ракопис не е автентичен беа покренати од некои од буквите и зборовите што беа користени. Згора на тоа, мастилото на горните и долните делови на ракописот било слично, иако овие делови наводно биле напишани со разлика од неколку месеци. „Беше чудно… Очигледно се работи за два различни документи напишани на ист лист хартија. Зошто сè е во иста нијанса на кафена…?“ се прашуваше Вајлдинг.
Историчарот, кој вообичаено предава курс за фалсификати на Факултетот за ретки книги на Универзитетот во Вирџинија во текот на летото, почнал подетално да го истражува ракописот и открил дека нема запис за него во италијанските архиви. Тој стапи во контакт со библиотеката на Универзитетот во Мичиген во мај и побара дополнителни информации за потеклото на ракописот и фотографии од водениот печат, што покажува каде е направен трудот.
Ракопис на Галилео Галилеј – потврден како фалсификат
УНИВЕРЗИТЕТ ВО МИЧИГАН
Авторот е озлогласен италијански фалсификатор
Кустосот на библиотеката Пабло Алварез рече дека бледел кога ја видел е-поштата на Вајлдинг, бидејќи знаел за него и неговото искуство во откривањето фалсификати. Го извлекол ракописот и го фотографирал водениот жиг – круг со трифолија и монограмот „AS/BMO“.
Информациите за родителството предизвикаа аларм за Вајлдинг. Документот наводно бил потврден од кардиналот Пјетро Мафи, архиепископ од Пиза, кој починал во 1931 година, откако го споредил ракописот со два документи на Галилео во неговата колекција. Кардиналот ги набавил овие документи од Тобија Никотра – озлогласен милански фалсификатор од 20 век.
„Кога го слушнав името Никотра, моето „пајак сетило“ веднаш ми згасна“, рече Вајлдинг, мислејќи на суперхеројот Спајдермен и неговата способност да почувствува опасност.
Хартија произведена 150 години по Галилео
За време на неговата истрага, Вајлдинг откри уште еден документ на Галилео од 1607 година во њујоршката библиотека и музеј Морган со различен воден печат, но истиот монограм – БМО – скратено за италијанскиот град Бергамо. Тој документ, наводно писмо до непознато лице, бил речиси идентичен со писмо од италијанските архиви, што покрена нови сомнежи кај историчарите.
Кустосот од Мичиген Алварез и њујоршкиот куратор Филип С. Палмер ги споредија водените жигови на документите со оние опишани во книгата за видовите водени жигови користени на хартиите за време на Австро-унгарската империја, која исто така содржеше информации за Бергамо. Откриле дека водениот жиг на наводното писмо од 1607 година се совпаѓа со оние на документите од 1790 година.
Тие не можеа да најдат воден печат идентичен со оној на ракописот во Мичиген, но ниту една хартија со тој монограм не се појави пред 1770 година. Малку е веројатно дека Галилео можел да користел таква хартија повеќе од 150 години порано, што беше последната потврда дека тие биле или и другите наводни документи на италијанскиот научник се всушност фалсификат.
Фалсификаторот одржувал седум љубовници
Алварез се чувствува одговорен што самиот не го забележал тоа порано. „Основата на науката е набљудувањето… Јас не го направив тоа што го направи Галилео“, рече тој. Библиотеката на Универзитетот во Мичиген сега размислува како да го искористи ракописот за проучување на методите на фалсификување. Затоа, сепак може да биде клучен дел од некоја идна изложба.
Дин Хејворд нагласи дека се работи за исклучително добар фалсификат. „Ова откритие некако го прави овој документ уште пофасцинантен“, нагласи таа. Експертите предупредуваат дека има големи шанси во разни збирки да има и други фалсификувани документи кои се уште не се откриени.
Истражувајќи го фалсификаторот Никотра, Вајлдинг открил дека Италијанецот наводно почнал да продава лажни писма и музички ракописи за да издржува седум љубовници. Во 1934 година, италијанската полиција, истражувајќи сомнителен ракопис на Моцарт, упаднала во станот на Никотри каде што нашла „вистинска фабрика за фалсификување“, рече Вајлдинг.
