Ѓумбирот ја балансира бактериската флора во цревата и помага во борбата против разни инфекции.
Ѓумбирот е многу популарен зачин во многу делови од светот. Се користи повеќе од пет илјади години, како и во индиската ајурведска медицина. Во хербалната медицина ѓумбирот се препорачува за различни проблеми, од варење до недостаток на енергија до борба против разни инфекции, пишува Нови лист, а пренесува City Magazine.
Ѓумбирот отсекогаш бил познат како растение со „чудесни“ својства – помага при слабеење, ги ублажува симптомите на мачнина и повраќање, а помага и при болка и има антиинфламаторно дејство. Познат е и како „корен на здравјето“, а неговиот екстракт се смета за посилен лек за болка од ибупрофен. Се препорачува и при третман на артритис и ревматизам.
Го поттикнува производството на жолчни течности и на тој начин штити од чир на желудникот, додека во цревата ја балансира бактериската флора, го намалува нивото на холестерол во крвта, а корисен е и за лекување на ревматизам, артритис и болки во мускулите. Не помалку важни се неговите афродизијачки својства, веќе познати кај Арапите, а денес се користи поради неговото дејство врз плодноста и стимулирачкиот ефект, зајакнат во комбинација со женшен.
Ѓумбирот содржи шеќери, минерални соли, витамини Б, Ц, Е и Ј и амино киселини.
Ѓумбирот може да се конзумира во секое време од денот, бидејќи не предизвикува поспаност. Сепак, не се препорачува пред операција поради неговите антикоагулантни својства. Не е строго контраиндициран за бремени жени, но не се препорачува да се користи предолго. Во високи дози, есенцијалното масло од ѓумбир може да предизвика иритација на кожата и алергии. Ако се проголта прекумерна доза, тоа може да предизвика стомачна болка.
Прашајте го вашиот лекар за совет пред да земете ѓумбир со други лекови, особено во случаи на камења во жолчката, срцеви проблеми, дијабетес или болести на крвта.
Во фрижидер, чувајте го на полица, а не во фиоката за зеленчук, бидејќи е премногу влажен и може да придонесе за раст на мувлата. Можете да го оставите да се исуши во рерна на ниска температура, со малку отворена врата, 10-12 часа, откако ќе го варите десетина минути за да не никне при сушењето.
Ако е излупен и исечен, не треба да се бланшира. Ќе се исуши за неколку дена на собна температура. Може да се чува и на суво место, како кромид и компири. Во Азија се чува и во шеќерен сируп. Јаворов сируп е погоден за оваа намена.
Бидејќи има силен и лут мирис и вкус, главно се користи за ароматизирање на солени и слатки јадења, а како зачин е составен дел на кари. Се користи како состојка во безалкохолните пијалоци и како арома за слатки.
