Додека американскиот претседател Доналд Трамп најави универзални царини од најмалку 10% за сите земји оваа пролет, а за некои значително повисоки, кинескиот претседател Си Џинпинг испрати многу поинаква порака.
За време на посетата на министрите за надворешни работи од неколку африкански земји на кинескиот град Чангша на 11 јуни, Си испрати писмо до африканските лидери во кое објави укинување на царинските давачки за производи од сите африкански земји, освен од Есватини (поранешен Свазиленд), единствената земја на континентот што сè уште одржува дипломатски односи со Тајван.
Кина, која е главен трговски партнер на Африка веќе 16 години, оствари трговска размена во вредност од 296 милијарди долари (приближно 273 милијарди евра) во 2024 година, а трговијата порасна за дополнителни 12% во првите пет месеци од 2025 година во споредба со истиот период претходната година.
Понудата на Си доаѓа во време кога САД, под водство на Доналд Трамп, ја укинаа нулта царина за африканските земји што беше во сила според Законот за африкански раст и можности (AGOA) од 2000 година. Иднината на законот, кој истекува на 30 септември, останува неизвесна.
Стратегијата на Кина кон Африка не е ограничена само на трговијата. На самитот Кина-Африка во 2024 година во Пекинг, кинеските претставници најавија зголемување на стипендиите за африканските студенти и проширување на мрежата на центри за стручно образование финансирани од Кина. Кина, исто така, спроведува слична дипломатска и трговска експанзија во Југоисточна Азија и Латинска Америка, особено со земјите што не се блиски сојузници на САД.
Бразил под водство на претседателот Лула ја зголеми трговијата со Кина, особено откако трговската војна со САД доведе до нагло зголемување на кинеските купувања на бразилска соја. Но, додека Пекинг нуди отворена врата, критиките за трговскиот дисбаланс растат во многу земји-партнери.
Интересот на Кина за суровини, кои не додаваат доволно вредност или не создаваат работни места, во замена за извоз на готови производи станува сè поконтроверзен. Исто така, додека кинеските компании како BYD се шират, на пример со објавување на отворањето на фабрика за електрични автомобили во Бразил кон крајот на 2026 година, станува збор за склопување возила од претходно склопени комплети од Кина, а не за целосен трансфер на технологија и работни места.
Африка и Латинска Америка сакаат повеќе од само увоз на кинески соларни панели и готови производи; тие бараат вклучување во производствените синџири и поголема економска рамнотежа. Доколку Кина не го понуди ова, сè повеќе земји би можеле да ги доведат во прашање долгорочните придобивки од пријателството со Пекинг, дури и во светлината на сè повеќе затворените врати на Вашингтон, според францускиот „Ле Монд“.
