Кога се роди син ми, во далечната 1993 година, земавме креветче, количка и оградичка од братучед ми, а подоцна добивме и „кенгур“ за носење, како и онаа количка која најдолго ја користевме, чадор-количка, од сестра ми. Се разбира, зборувам за користени работи во кои израснало најмалку едно бебе.
И тогаш имаше луѓе кои даваа куп пари за нови работи за своите деца. Сеедно, тогаш дефинитивно немаше толку различни модели како денес. Овие што ги има сега, речиси сите се како малечки скапи болиди, не знае човек дали се толку во функција на удобноста на бебето или пак за покажување. Како да се натпреваруваат која ќе има полуксузна и побрендирана опрема.
Дури и кога ги шетаат во нив своите мали наследници, се облекуваат во тон со опремата за бебето, да не биде дека се распар.
Повеќе за ова на „Мајка и дете“.
Фото: Pexels
