More

    Патување на Марс: Тоа би траело две до три години, и што може да се види

    spot_img

    Во согласност со степенот на развиеност на денешната вселенска технологија, како и според проценките на Американската вселенска агенција, патувањето до Марс би траело меѓу две и три години, доколку почетокот на патувањето се случи во одреден период од време кога Црвената планета, патувајќи во својата орбита, е најблиску до земјата, се наведува во текстот на порталот Space (Space.com).

    По пристигнувањето на Марс, посетителите би биле изложени на сурови температури од околу минус 62 степени Целзиусови и атмосфера која содржи 95 проценти јаглерод диоксид.

    И покрај тоа, како што се истакнува во текстот, време е да се размислува за туристички патувања и посети на оваа планета, која, како што се тврди, е полна со спектакуларни дестинации.

    За посетителите од земјата секако најинтересна би била локацијата на најголемиот неактивен вулкан во нашиот Сончев систем Олимп Монс, кој е висок 25 километри и според проценките на НАСА е со големина на американската сојузна држава Аризона.

    Овој вулкан, кој е три пати повисок од Монт Еверест, е формиран од бавниот проток на лава по планинските карпи, кои формирале благи искачувања и спуштања со само 5 проценти наклон.

    Искачувањето до врвот би било бавно, но без многу напор, а туристите би можеле да уживаат во неверојатен поглед на околината. На самиот врв на вулканот ги чека поглед на огромна планинска вдлабнатина со широчина од 85 километри, која се формирала како голем слив од кој со векови течеле големи количества магма од врвот до основата.

    По посетата на Олимп Монс, на туристите им се препорачува да престојуваат во оваа област наречена Тарсис, која е широка 4.000 километри и содржи уште дванаесет џиновски вулкани, меѓу кои Askraeus Mons, Pavonis Mons и Arsia Mons, високи преку 16 километри.

    На посетителите на вселената им се дава можност и да посетат уште едно „невидено чудо“ на Црвената планета, односно најголемиот кањон во нашиот Сончев систем наречен долина Маринера, долг околу 3.000 километри.

    Овој кањон е всушност голема тектонска пукнатина на лицето на Марс за која научниците веруваат дека настанала од приливот на лава и издигнувањето на регионот Тарсис. Се верува дека целиот овој регион минувал низ драстични промени, бидејќи вулканската активност овде траела повеќе од 2 милијарди години.

    Туристите заинтересирани за површините на белиот мраз можат да го посетат северниот и јужниот пол на Марс. На овие полови, во текот на зимата, температурите се толку ниски што јаглерод диоксидот од атмосферата замрзнува и ги покрива овие региони со својата белина.

    Во лето јаглерод диоксидот се топи и на југ остануваат само траги од мраз и вода. Овие процеси имаат големо влијание врз климата на Марс и формирањето на воздушни струи, односно ветрови.

    Можеби најчудната туристичка локација на Марс е плитката вулканска депресија на Медуза Фоси, која е позната по тоа што некои „уфолози“ тврдат дека сликите од оваа локација јасно покажуваат облици кои не се природни и укажуваат на можни траги или остатоци од вонземјани. цивилизација.

    Меѓутоа, научниците претпоставуваат дека станува збор за формации на вулкански карпи кои биле обликувани од ветровите во текот на милиони години во чудни и интересни форми и структури. Се верува дека се потребни дополнителни истраги за целосно откривање на вистината, чии резултати ќе бидат познати пред туристите да се соберат на оваа и на други интересни локации на Црвената планета.

    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img