Иако сме некако навикнати на тоа дека поетите се најчесто млади луѓе или барем дека песни почнуваат да се пишуваат во младоста, со првите љубовни маки, ова го демантира нашиот соговорник Марко Виденовиќ.
Неговата прва песна ја напишал пред околу шест-седум години, а деновиве ја очекуваме неговата трета збирка поезија. Во меѓувреме, речиси секојдневно објавува песни на Фејсбук.
„Јас не сум од тие кои пишувале од мали нозе. Моето прво пишување се случи пред околу шест-седум години, а искрено не се сеќавам која беше темата. Најчесто пишувам во зависност од моменталната инспирација, може да е за љубовта, за тагата, за среќата, за социјалните случувања и слично. Инспирацијата е неисцрпна и затоа неа никој не може да ја украде бидејќи ни е на дофат, само треба да се разбудиме за да ја здогледаме и да ја зграпчиме“, го почнува разговорот Марко.
А токму тоа наше разбудување е она кон што цели и со насловот и со песните од стихозбирката која веќе излезе од печат, а ќе биде промовирана на 16 март (сабота), во 12 часот, во Бифе Тафталиџе, место во кое, иако самиот живее во скопската населба Аеродром, сѐ почесто навраќа од проста причина што има потреба да размени енергија и да избега од секојдневните рутини.
„Што се однесува до насловот, тој се должи на тоа што сме толку заспани, а притоа заборавивме да сонуваме и затоа сѐ потешко остваруваме. И сето тоа е затоа што сме станале инертни, тешки, незаинтересирани за сѐ, а најмногу за самите себеси и за нашите љубени. Со овој наслов и со песните од оваа стихозбирка би сакал барем неколкумина да ги разбудам и размрдам, па така да започнат да живеат, а не само да преживуваат“, порачува Марко.
Целиот текст прочитајте го ТУКА.
