Отпорноста на инсулин се јавува кога клетките на нашето тело стануваат помалку чувствителни, помалку реагираат на инсулин – хормон произведен од панкреасот. Инсулинот игра клучна улога во регулирањето на нивото на шеќер во крвта помагајќи им на клетките да ја апсорбираат гликозата (шеќерот) од храната што ја јадеме за енергија.
Како се развива инсулинска резистенција?
Инсулинска резистенција може да се развие како резултат на постојано високи нивоа на шеќер во крвта. Многу луѓе не сфаќаат дека имаат инсулинска резистенција додека не направат тест на крвта, особено затоа што симптомите можат да останат незабележани во раните фази и постепено да се развиваат непречено. Како што напредува инсулинската резистенција, почнуваме да забележуваме, меѓу другите симптоми, зголемување на телесната тежина, често мокрење и замор.
Лекарите предупредуваат дека без соодветен третман, инсулинската резистенција може да прерасне во дијабетес тип 2, а дали ова нарушување се развило може да се заклучи врз основа на 8 симптоми:
Високо ниво на шеќер во крвта
Високиот шеќер во крвта, медицински познат како хипергликемија, често е еден од првите знаци на инсулинска резистенција. Ако вашиот лекар се сомнева дека покажувате знаци на висок шеќер во крвта или дека сте изложени на ризик од дијабетес, тој може да побара тест за хемоглобин A1C, кој го проверува покачениот шеќер во крвта и го мери вашето просечно ниво на шеќер во крвта во последните три месеци.
Резултатот A1C кој е помал од 5,7 проценти се смета за нормално ниво. Сепак, резултатот помеѓу 5,7 и 6,4 проценти може да укаже на тоа дека сте отпорни на инсулин и имате преддијабетес – состојба што значи дека имате повисоко од нормалното ниво на шеќер во крвта, но не доволно високо за да се класифицирате како дијабетес тип 2. Меѓутоа, резултатот A1C од 6,5 проценти или повисок значи дека имате дијагноза на дијабетес тип 2.
Висок холестерол
Функцијата на инсулинот е и во тоа да одредува како нашето тело ја регулира употребата и складирањето на мастите и холестеролот. Едноставен тест на крвта може да покаже дали имате висок холестерол. Лекарот може да се сомнева во отпорност на инсулин ако некое лице има тест на крвта со следниве резултати:
Зголемени триглицериди (масти во крвта)
Зголемен ЛДЛ – „лош“ холестерол
Намален HDL – „добар“ холестерол.
Зголемување на телесната тежина
Кога телото станува отпорно на инсулин, потешко му е правилно да го користи шеќерот за енергија, што може да доведе до повисоки нивоа на гликоза во крвотокот. Како одговор на оваа акција, нашето тело произведува повеќе инсулин за да компензира за високите нивоа на шеќер во крвта. Но, ова прекумерно производство на инсулин може да предизвика нашето тело да складира повеќе масти од нормалното, особено околу половината. Ова зголемување на телесната тежина во стомакот е често поврзано со инсулинска резистенција.
Замор
Заморот е еден од карактеристичните симптоми на инсулинска резистенција, преддијабетес и дијабетес. Инсулинската резистенција влијае на тоа колку ефикасно нашите клетки ја апсорбираат гликозата за енергија. Како резултат на тоа, телото се бори да ја користи гликозата ефикасно, што доведува до пад на енергијата и зголемен замор. Покрај тоа, оваа состојба може да предизвика флуктуирачки промени во нивото на шеќер во крвта, што исто така може да придонесе да се чувствувате поуморни.
Често мокрење
Честото мокрење или полиурија е обид на телото да се ослободи од вишокот гликоза преку често мокрење. Почесто од вообичаеното користење на тоалетот е знак за отпорност на инсулин и преддијабетес. Кога нивото на гликоза е високо, бубрезите работат напорно за да го отстранат вишокот шеќер од крвта. Нормално, гликозата се филтрира од крвотокот во бубрезите, а потоа бубрезите го реапсорбираат шеќерот во крвотокот. Но, кога нивото на гликоза во крвта е постојано високо, бубрезите не можат да го реапсорбираат целиот вишок шеќер. Овој вишок на гликоза во бубрезите предизвикува телото да става шеќер во урината и да зема вода од ткивата – што доведува до зголемување на производството на урина.
Зголемена жед
Бидејќи вишокот шеќер во крвотокот не тера да уринираме почесто, нашето тело губи повеќе течност преку урината. Почесто мокрење може да доведе до губење на вода во телото и да не изложи на ризик од дехидрација. Како резултат на тоа, вообичаено е да се чувствувате повеќе жедни во текот на денот додека телото се обидува да ги замени изгубените течности.
Промени на кожата
Ако некое лице развие отпорност на инсулин или преддијабетес, одредени области на кожата како што се пазувите или грбот и страните на вратот почнуваат да потемнуваат. Оваа состојба се нарекува acanthosis nigricans. Покрај затемнетата кожа, може да се развијат и мали израстоци на кожата.
Трнење во стапалата
Пецкањето на стапалата често може да биде симптом на инсулинска резистенција. Високиот шеќер во крвта, дури и ако немаме дијабетес, може да предизвика невропатија – состојба која предизвикува оштетување на нервите.
Во повеќето случаи, оштетувањето на нервите често започнува во стапалата и може да предизвика чувство на пецкање, вкочанетост или „укоченост“.
Фото: Pexels
