На 1 јануари, по четири години, повторно влегуваме во престапна година.
Престапните години веќе беа воведени пред почетокот на Заедничката ера со цел да се избегнат сезонските поместувања. Нормалната година трае 365 дена и нешто помалку од шест часа, што значи дека секоја четврта година во Грегоријанскиот календар е подолга за еден ден – 29 февруари.
Ако не воведеме престапни години, овие дополнителни шест часа полека ќе предизвикаат промена на годишните времиња. За една година што е нешто повеќе од четвртина од денот, мора да се коригира на секои четири години. Но, ако го следиме ова правило, би имало премногу престапни години, така што важи правилото дека годините што се деливи со 4 и 100, но не се деливи со 400, не се престапни години.
Ако немаше престапни години, нашиот календар ќе се помести за дури 24 дена во еден век. И покрај сите корекции, долгорочното календарско движење и планетарното движење не можат да бидат совршено избалансирани, бидејќи на една нормална година ѝ недостасуваат нешто помалку од 12 минути од 365 дена и шест часа.
Престапните години ги вовел Јулиј Цезар, кој го ревидирал календарот кога, со помош на римски научници, сфатил дека годишните времиња се менуваат. Тогаш годината завршуваше во февруари, па во престапна година му додадоа уште еден ден на последниот месец. Првата престапна година требаше да биде во 46 п.н.е. Грегоријанскиот календар, кој беше воведен од папата Григориј Тринаесетти во 1582 година и се користи и денес, го усоврши јулијанскиот календар и го воспостави тековниот систем на престапна година, според онлајн енциклопедијата Википедија.
Сепак, престапните години не се регулирани насекаде на ист начин како во земјите каде што го користиме Грегоријанскиот календар. Во персискиот соларен календар, на секои 33 години се додаваат осум престапни денови. Во Индија и Бангладеш, каде што користат уникатни календари, тие се прилагодуваат на Грегоријанскиот календар, така што престапниот ден е секогаш блиску до 29 февруари.
Годините, кои имаат 366 дена, исто така се предмет на многу народни верувања во различни делови на светот. Во Ирска и Велика Британија, традиција е жените да предлагаат брак само во престапна година, а во некои делови на Британските острови жените дури на 29 февруари би можеле да им предложат брак на мажите. Во Грција, бракот во престапна година се смета за несреќен, а секоја петта свршена двојка во Грција избегнува да се венча во престапна година.
Професорот по фолклористика Мирјам Менчеј од Факултетот за уметности на Универзитетот во Љубљана за СТА изјави дека словенечките етнолози не забележуваат никакви посебни традиции или верувања во врска со престапната година во Словенија. Според неа, народните верувања кои потекнуваат од пресвртниците во времето се „дел од еден поширок фолклор поврзан со лиминалноста на премините од една во друга година. Луѓето ширум светот користат такви обичаи или традиции затоа што обично се поврзуваат со верувањето во задгробниот живот“.
Според податоците на Заводот за статистика на Република Словенија (Сурс), има 1.329 лица кои се родени на 29 февруари, или „мали“, како што ги нарекуваме кај нас. Во последната престапна 2020 година, според податоците на Сурс, на 29 февруари се родени 28 деца.
Во секоја престапна година од 1896 година се одржуваат и Олимписките игри кои во наредната година ќе се одржат во Париз. Единствените годишни Олимписки игри кои не се одржаа во престапна година беа последните во Токио. Тие требаше да се одржат во 2020 година, но беа одложени за една година поради пандемијата на Ковид-19.
