Истражувањето на ДНК на октопод откри дека ледената покривка на Антарктикот најверојатно се распаднала пред 120.000 години кога температурите биле слични на денешните, велат научниците.
Австралиските и новозеландските научници ги споредија генетските профили на октоподот на Турке пронајден во морето Ведел, Амундсен и Рос на јужниот океан на Антарктикот и открија генетска врска која датира од последниот меѓуглацијален, кој се карактеризира со потопла клима од денешната, со повисоко глобално ниво на мориња и помали ледени плочи.
Откритието помага да се одговори на прашањето дали ледената покривка на Западниот Антарктик (WAIS) се распаднала во овој период, според студијата објавена во списанието Science во четвртокот.
„Оваа генетска врска би била можна само доколку се случи целосниот колапс на WAIS за време на последниот меѓуглацијален период, отворајќи ги морските патишта што ги поврзуваат денешните мориња Ведел, Амундсен и Рос“, рече во петокот водечкиот автор Јан Стругнел од австралискиот универзитет Џејмс Кук.
„Ова ќе му овозможи на октоподот да патува низ отворени теснец и да разменува генетски материјал, што можеме да го видиме во ДНК на денешните популации“, вели постдокторскиот истражувач Сали Лау.
Стругнел рече дека последниот меѓуглацијален период бил кога „глобалните просечни температури биле за 0,5 до 1,5 степени Целзиусови потопли од прединдустриските нивоа, а глобалното ниво на морињата било за пет до 10 метри повисоки од денешните“.
„Она што го прави WAIS важен е дека Антарктикот во моментов е најголемиот придонесувач за глобалното зголемување на нивото на морето. Целосен колапс може да го подигне глобалното ниво на морињата за приближно три до пет метри“, рече таа.
„Да се разбере како WAIS беше конфигуриран во неодамнешното минато, кога глобалните температури беа слични на денешните, ќе ни помогне да ги подобриме идните проекции за глобално зголемување на нивото на морето“, додаде Стругнел
