Петте фемициди во БиХ од почетокот на годинава покажуваат дека семејното насилство се почесто ескалира. Многумина го вперуваат прстот кон центрите за социјална работа, кои не се доволно способни за се што им е ставено на чело, за бројните неуспеси на институционалниот одговор. Од друга страна, факт е дека некои социјални работници доаѓаат со стереотипни решенија кои често не се во најдобар интерес на децата, чии права треба да ги застапуваат. Мирсада Потурковиќ од Центарот за социјална работа во Ново Сараево, една од најнаселените општини во Босна и Херцеговина, зборуваше за N1 за проблемите со кои се соочуваат. Со Едиса Демиќ, директор на здружението „Дигнитет“ разговаравме за доверливо лице за жртви на насилство, предизвиците со кои се соочуваат луѓето кои сакаат да им помогнат на жртвите и усвоената иницијатива за воведување на институтот „доверлива личност“.
Дали има законски ограничувања, па затоа според матрицата во центрите за социјална работа се нагласува дека на децата им се потребни двајцата родители и дали секој родител е способен да ја извршува оваа одговорна функција?
“За жал не. За жал, центрите за социјална работа во просек секоја година имаат постапки пред суд за лишување од родителска грижа. Ова е потврда дека имаме процент на родители кои го загрозуваат животот и здравјето на своите деца. Центрите за социјална работа мора да ги почитуваат одлуките донесени од судските институции. Ако нема заштитна мерка за жртвата и децата, тогаш мора да ја почитуваме. Нашите служби се во позиција кога се изречени заштитни мерки, тогаш одиме со барање оваа мерка да важи и за детето. Бараме истите мерки за детето. Во повеќето случаи се издаваат наредби за ограничување за следење и приближување, но децата таму не се заштитени. Имаме ситуации каде што има многу родители на зависници, кои имаат проблеми и се опасни за децата и привремено се отстранети од своите семејства. Центрите за социјална работа, колку и да се добри прописите од некои други институции, немаат инструменти да ги принудат сторителите на насилство да одат на психосоцијално лекување доколку не сакаат“, вели Мирсада Потурковиќ од Центарот за социјална работа Ново. Сараево.„Постојано сигнализираме дека имаме се поголем број проблеми, деца со нарушено однесување и им е потребна грижата од сите нас во заедницата. Поголемиот дел од институциите велат дека не се опремени за тоа и ни велат дека одговорни сме само ние од социјалната работа. Сите сме одговорни во системот. Децата остануваат без родители, а невините се убиваат“, вели тој.
За доверливото лице за жртви на насилство, предизвиците со кои се соочуваат луѓето кои сакаат да им помогнат на жртвите и усвоената иницијатива за воведување на институтот „доверлива личност“ разговаравме со Едиса Демиќ, директор на здружението „Достоинство“, кој понуди одговор како важно е „доверливо лице“ во постапка во која жртвата пријави насилство.
„Личност од доверба е важна за жртва на насилство. Тоа може да биде и пријател кој ќе биде со жртвата во текот на целиот процес, одење во полиција, во центри за социјална работа. Имав ситуација кога полицаецот не знаеше дека по закон можам да бидам со жртвата што пријави насилство. Важно е да се чувствува безбедно и да не е сама, а тоа многу и го олеснува. Кога отидовме со една жртва да го пријави насилството, таа ми рече „ако не беше со мене, не требаше да го пријавам насилството“, вели Демиќ.
