Дијана Кладар, адвокат од Здружението на потрошувачи ги коментираше случаите на труење. Тој смета дека потрошувачите не добивале навремени или смирувачки информации додека истовремено биле бомбардирани со вознемирувачки дезинформации преку социјалните мрежи.
„Не сме навикнати на такви ситуации. Идентична ситуација имавме и пред неколку години, ако се сеќавате на труење со салмонела и јајца. Секогаш е еден случај, изолиран случај, а фирмите се бранат дека не се виновни. Од пракса би рекол дека некои работи не функционираат“, рече Кладар и додаде:
„Ако во петтиот месец имавме некој што имал идентичен случај, се поставува прашањето дали инспекциите биле под засилена контрола, било од кафулиња или од производители. Имам чувство дека тоа е секогаш изолиран случај, што може да биде, но прашање е како може да се случи. Јасно е дека не е исклучен човечкиот фактор, но немаме темелни контроли. Имаме недостиг од државни инспектори и тие често се преокупирани со нешта кои се помалку важни, па немаат време за службени обврски, како ненајавени посети на трговци, болници… Мислам дека ова немаше да се случи да немавме недостиг од инспектори“.
Иако на крајот немаше реална опасност, со проблеми излегоа 45 лица. Професијата тврдеше дека се работи за психата …
„Тешко е да се утврди дали е тоа можно, но факт е дека имаме неколку случаи. Дали во други случаи се работи за труење или психа, треба да се утврди. Од мое искуство секогаш е така, сите мијат раце и никој не е крив, но проблемот постои. Затоа е важна брзината, за да се најдат доказите. Во случајот со салмонела и јајца, сите јајца се уништени, па не можеше да се открие каде е проблемот. Нешто не функционира и за тоа се зборува со години“, рече Кладар и објасни:
„Во јавноста ќе слушнете дека некој кауч или автомобил не е исправен, но не и дека некоја храна или пијалок не е безбедна и исправна. И има голем хаос во таа област бидејќи луѓето не знаат ништо за тоа. На пример, тие не земаат сметки. Без нив не може да се докаже дека сте купиле нешто. Луѓето мора да станат свесни за новото време, каде водење сметка е многу важно. Очигледно, има некои неправилности во нашите продавници и кафулиња, каде што треба да се чувствуваме безбедно. Зошто, тоа треба да се истражи“.
Таа уште еднаш нагласи дека потрошувачите мора да земат сметки бидејќи без нив може да „паднат“ на евентуални правни постапки во случаи кога нешто им се случило поради тоа што го консумирале.
„Овој проблем најмногу настана со влезот во Европската унија, каде што имаме системи за самоконтрола и каде што има одредена доза на доверба. Очигледно е дека имаме некои афери и дека самоконтролата не функционира добро, па дефинитивно треба да се постави прашањето дали инспекцијата треба да го зајакне надзорот. Би рекол да“, вели Кладар.
Затруен гостин во кафуле има тешко оштетен хранопроводник, тоа е факт. Од кафулето велат дека шишето било затворено, па ништо не можело да се влее во него. Излегува дека никој не е виновен или одговорен. Кои се правата на лицето кое завршило во болница?
„Тој мора да докаже дека во тоа кафуле испил шише минерална вода. Тоа може да го направи со потврда или ако нема сметка преку сведоци кои биле во кафулето. Ако му се слошило на лице место, има сведоци. Важно е оштетениот да стапи во контакт со нив. Ако беше сам, ќе биде тешко да се докаже нешто. Треба да видиме и дали има снимки од кафулето.
Експертот е пресуден во оваа приказна, за да открие што се случило. Дефинитивно знаеме дека имало нешто таму, а судот ќе треба да констатира од каде е решението“, заклучи Дијана Кладар.
