Фатхи Ел-Танани е Палестинец кој е во Загреб, а чие семејство е во Џабалија, дел од Газа кој во последните денови беше изложен на брутален израелски ракетен оган, пренесува RTL Direkt.
„Нема безбедно место во цела Газа. Каде би бегале луѓето сега? Нема интернет, нема струја, нема гас, нема вода, нема храна. Водата е загадена, луѓето пијат нечиста вода, сигурно ќе се појави колера и заразни болести. И она што го слушам преку интернет и телевизија, веројатно има 1.500 луѓе под урнатините“, вели Ел-Танани, пренесува RTL Direkt.
Истата снимка, но со поинакви очи ја видел Израелецот Ернест Херцог во Загреб, кој не може да набљудува што се случува денеска во Газа одвоено од, како што вели, погромот врз Израелците што го изврши Хамас минатата сабота.„Сликите на мртви цивили, се разбира, вршат голем политички притисок. Се поставува прашањето кој е на крајот виновен. Ако провоцирате некој што е воено посилен од вас, а потоа ставите цивили во прв ред, жени и деца да страдаат, тоа е најкукавичкиот начин на водење војна досега, иако тие се сметаат себеси за многу храбри борци за слобода“, вели Херцог.
За саботниот упад на Хамас и масакрот што следеше, палестинскиот соговорник вели дека треба да се погледне историјата.
„Видете, јас не сум екстремист, јас сум цивилизиран човек. Но, треба да ја погледнеме историјата, треба да прашаме зошто тоа се случи. Од 1948 година ние страдаме. Сакаме да дишеме свеж, убав воздух“, одговара Фати Ел-Танани.
Од друга страна, нападите на Хамас се врежани во колективната меморија на Израелците, минатата сабота беше, според израелскиот соговорник, нивни 11 септември. Се што се случи оттогаш, додава тој, немаше да се случи доколку не беше упадот на Хамас во Израел.
„Војната е валкана работа. Многу е тешко во секој конфликт, а особено овој, да се зборува во некаков вид на реципроцитет на одговорите. Дали САД по 11 септември одговори со реципроцитет? бр. Затоа, не може да се измери. Што воопшто значи еднаков одговор? Дали ова значи дека Израел требало да избере ист број жени во Газа и да ги силува или да обезглави исто толку деца? Израел никогаш не би го направил тоа бидејќи вредностите на државата Израел не се вредности на Хамас. Затоа зборуваме за добро и зло“, вели Ернест Херцог.
Но, за оние Палестинци кои немаат никаква врска со Хамас, какво било оправдување за уривање цели населби е неразбирливо. Никој не треба да ги прифаќа страдањата на децата, а стотици од нив веќе умреле. Ниту Ел-Танани ниту Херцог не губат надеж за мир.
„Треба да се помириме со фактот дека и двата народа треба да живеат таму на мирен начин. Затоа што друго решение нема. Но, ни треба мир повеќе од нив. Затоа што цел свет е со нив, а за жал немаат право на тоа. Таму никогаш немало правда. Не само што се посилни од нас, и тие се посилни, туку тоа е наша територија. Дојдоа од целиот свет да живеат со нас, а ние само го сакаме нашето достоинство, да дишеме чист воздух, да имаме слобода“, заклучи Фатхи Ел Танани.
„Две земји рамо до рамо, едната еврејска, другата муслиманска, односно арапска, палестинска, кои треба да живеат во мир и соработка. Овде сме од Балканот, па знаеме што значи војна, а што значи да се биде попаметен и да соработува. Некогаш и ние не сме многу паметни. Знаеме и колку е тешко понекогаш. Единствено решение за да има некаков долгорочен мир е да има нерадикални фракции од двете страни кои сакаат мир“, се надева на крајот Ернест Херцог.
