Рафалот е преземен и ќе пристигне во Хрватска околу пролетта, како што коментираше во живо во студиото N1 Маринко Огорец, воен аналитичар.
„Ова е стратешка одлука на Владата со цел да се задржи воздухопловната компонента на вооружените сили. Ова е најважната, најсуштинската и најстратешката одредница. Се друго е техничко спроведување на таа стратешка одлука. Кога ќе дојдат авионите, ќе бидат добредојдени“, изјави Огорец.
Вакво нешто поздрави и претседателот Зоран Милановиќ, иако ја доведе во прашање цената на Rafale. Сепак, сите експерти се согласуваат за потребата
„Без разлика на се што нуди НАТО, сепак е потребно да се има првиот ешалон за одвраќање, додека не се активираат сите механизми на колективниот одбранбен систем“, рече Огорец и коментира дали хангарите ќе бидат готови до пролет:
„Се надевам дека ќе направат, но тие се само привремени места каде што треба да бидат. Мислам дека би било потребно да се погрижи за изградба на засолниште за нив, како што беше за МиГ-21. Тие обезбедуваат соодветен систем за заштита, што не го прават хангарите“.
Некои беа изненадени од одлуката да купат француски борбен авион.
„Не е важно кој авион ќе биде. Важно е да е од западно потекло. Можам да кажам само добри работи за Rafale“.
Армијата се опремува, а наскоро доаѓаат и Бредли. Износите се вртоглави, стотици милиони американски долари, но вреди.
„Ако брутално занемарите скап систем како што се вооружените сили, а Хрватска го запостави, тогаш сè друго станува многу скапо. Овој систем е неопходен и не може без него“, објасни Огорец и ја пофали хрватската армија:
„Имаат знаење, волја и квалитет, но ги има релативно помалку. Пред се затоа што финансиската мотивација е релативно мала“.
Купувањето на авионот е договорено пред руската инвазија на Украина, а се чини дека модернизацијата на армијата е многу добро засегната со оглед на тој конфликт, но и се што се случува меѓу Косово и Србија, што потенцијално може да го дестабилизира југоисточниот на Европа.
„Зошто дестабилизација на тој простор во овој момент и кому му одговара, веројатно на српските власти, ќе видиме. Се надевам дека нема да дојде до војна и не сум сигурен дека Србија ќе може да си дозволи војна од конвенционален тип, која веќе била на овие простори“, смета Огорец.
Што се однесува до Украина, ситуацијата е прилично тензична, не само поради Русите, туку и поради фактот што американските избори се следната година, па калкулациите се почнати, а односите со Полска не се идеални. Сепак, впечатокот е дека Русите со својата операција не го постигнаа тоа што го сакаа.
„Владимир Путин никогаш не кажа кои се целите, па не знаеме дали се постигнати или не. Украинците јасно дефинираа што сакаат пред какви било преговори. Гледаме дека руските планови и цели најверојатно се менуваа бидејќи имаше големо повлекување. Кои се сега целите и плановите на Путин, тешко ќе дојдеме до тоа. Најверојатно, тој ќе сака да ги окупира областите што ги окупираше и потоа да седне на преговарачка маса, но и тоа е сомнително“, објасни воениот аналитичар и коментира за Крим:
„Русите ја гледаат како своја територија затоа што беше до 1954 година, кога беше предадена на Украина, што тогаш не беше важно бидејќи тие беа заедно во Советскиот Сојуз. Но, Русите никогаш не се откажаа од тоа како своја“.
