Една неодамнешна студија покажа дека редовната умерена до енергична физичка активност во текот на неделата има сличен ефект врз здравјето на кардиоваскуларниот систем како и умерената до енергична физичка активност концентрирана во рок од еден до два дена – обично за време на викендот, пишува Medical News Today.
И „вежбачите за викенд“ и оние кои редовно вежбале во текот на неделата имале помал ризик од срцев удар, атријална фибрилација, срцева слабост и мозочен удар, покажуваат резултатите од студијата објавена во JAMA Trusted Source.
Физичката активност несомнено е корисна за благосостојбата на кардиоваскуларниот систем, но со оглед на денешниот брз начин на живот, често е тешко поединците редовно да се занимаваат со некоја активност во текот на работната недела.
Тренинг за време на викендите во споредба со тренинзите во текот на неделата
Истражувачите потсетија дека препораката за физичка активност изнесува околу 150 минути умерена до енергична физичка активност неделно.
Тие сакаа да откријат дали има разлика во здравствените придобивки на две групи вежбачи – луѓе кои кондензираат умерена до енергична физичка активност во два дена во неделата (т.н. вежбачи за викенд) и оние кои ја распределуваат својата физичка активност порамномерно во текот на неделата.
Со цел да се направи прецизна споредба, студијата опфатила и група вежбачи чија физичка активност била помала од 150 минути неделно. Оваа група не го достигна препорачаниот неделен праг на вежбање и затоа се сметаше за неактивна.
Студијата опфати 90.000 испитаници со просечна возраст од 63 години
Во истражувањето учествувале речиси 90.000 луѓе со просечна возраст од 63 години.
Сите учесници носеа акцелерометри на зглобовите една недела за да го забележат нивото на физичка активност.
Врз основа на нивото на активност, истражувачите ги класифицираа учесниците како викенд-вежбачи, оние кои редовно вежбаат помалку од една недела или неактивни.
Групата викенд-вежбачи ја сочинувале околу 42 отсто од испитаниците, 24 отсто биле во групата што редовно вежба, а 33,7 отсто биле оценети како неактивни. Кога ги анализирале податоците, научниците ги земале предвид факторите како возраста, степенот на образование и пушењето.
Благосостојба по 6 години следење речиси иста
По шестгодишно следење на учесниците во студијата, се покажа дека ризикот од развој на срцев удар, во споредба со физички неактивните луѓе, е 35 отсто помал кај дневно активните луѓе и 27 отсто помал кај вежбачите за викенд.Ризикот од развој на атријална фибрилација и срцева слабост во двете групи бил ист – 20 до 27 проценти помал.
Слични резултати биле пронајдени кај луѓе кои вежбале во просек околу 230 минути неделно.
Важна е целокупната активност, а не нејзиниот тајминг
Авторот на студијата, др. Шан Куршид од Центарот Демулас за срцеви аритмии во Општата болница во Масачусетс објасни за Medical News Today дека резултатите сугерираат дека „и шемата на активност на вежбачите за викенд и поконзистентна шема на активности во текот на неделата се поврзани со слично намалување на ризикот од срцев удар, срцев удар. инсуфициенција, атријална фибрилација и мозочен удар во споредба со неактивни лица. Се чини дека целокупната активност, а не нејзиното време, е важна за подобрување на кардиоваскуларното здравје“.
д-р. Џон Бахадорани, интервентен кардиолог во Институтот за кардиоваскуларно здравје при Медицинскиот центар Седлбек во Лагуна Хилс, Калифорнија, кој не бил вклучен во студијата, ги истакна клучните придобивки од вежбањето и физичката активност за МНТ.
„Вежбањето е пресудно за здравјето на кардиоваскуларниот систем бидејќи позитивно влијае на срцето и крвните садови. Редовната физичка активност го зајакнува срцевиот мускул, го намалува крвниот притисок, го намалува лошиот холестерол (ЛДЛ) и го зголемува добриот холестерол (ХДЛ). Во исто време, помага да се одржи здрава тежина, ја подобрува циркулацијата на крвта и способноста на телото ефикасно да го користи кислородот“.
