Кои се симптомите на болеста, кој е изложен на поголем ризик да ја развие и како се дијагностицира болеста на каротидните артерии?
Болеста на каротидните артерии вклучува формирање на стеснување, главно составени од холестерол, кои формираат наслаги или плаки. Кога ќе стигнат до критична стеноза, тие го намалуваат или целосно го запираат протокот на крв во мозокот, објаснува д-р Драган Васиќ за порталот N1.
Кој е изложен на поголем ризик од каротидна болест?
„Ризик фактори за каротидна болест се наследните фактори, возраста, високите вредности на холестерол и крвниот притисок, дијабетесот, дебелината, физичката неактивност. Најчесто каротидна болест се развива во исто време или неколку години по развојот на коронарната болест“, вели д-р Васиќ.
„Најчестите знаци на минлива мозочна исхемија се ненадејно губење или заматување на видот на едното или двете очи, слабост, вкочанетост и/или вкочанетост на половина од лицето, едната рака или нога, заматен или тежок говор, губење на координацијата, вртоглавица, несвестица. Овие симптоми претставуваат итна состојба која укажува на претстоен „мозочен удар“ доколку не се преземат соодветни терапевтски мерки“, објаснува докторот.
Што е мозочен удар?
„Мозочен удар“ или мозочен удар се случува кога крвниот сад што го снабдува мозокот е целосно блокиран или тој „пукнува“.
„Прекинот во снабдувањето со крв го спречува протокот на кислород и други хранливи материи. Смртта на нервните клетки настанува ако останат без кислород период од само три-четири минути“, вели д-р Васиќ.
Мозочен удар може да се случи и кај болести на нарушување на срцевиот ритам, „прескокнување на срцето“ или аритмија, во случај на слабост на срцевиот мускул, односно кардиомиопатија“, вели соговорникот на порталот N1.
Дијагноза на каротидна болест
Доколку некое лице е во група со зголемен ризик за развој на каротидна болест, од особена важност се редовните прегледи од општ лекар, прегледот на вратните артерии со стетоскоп. Звук што укажува на нарушен проток на крв, „шум“ што се слуша над каротидните артерии, може да укаже на постоење на каротидна болест.
Дополнителни дијагностички процедури се колор доплер на каротидните артерии, компјутеризирана томографија (КТ), магнетна резонанца ангиографија (МРА).
„Постојат неколку модалитети на третман на каротидна болест, промена на животниот стил, влијание врз некои од факторите на ризик, терапија со лекови, хируршки третман.
Медицинската терапија вклучува лекови кои го спречуваат лепењето на тромбоцитите, антитромбоцитни лекови, а во некои случаи и лекови кои спречуваат формирање на згрутчување на крвта – антикоагулантни лекови. Од особена важност се лековите за холестеролемија, статините. Терапевтските вредности на „лошиот холестерол“, ЛДЛ, треба да бидат под 2,0 mmol/L.
„Доколку дојде до значително стеснување на каротидните артерии, потребно е хируршки да се отстранат атеросклеротичните наслаги, наслаги и на тој начин да се воспостави нормален проток на крв во мозокот. Хируршките процедури вклучуваат каротидна ендартеректомија и поставување на „мрежа“, стент, во каротидните артерии“, вели д-р Драган Васиќ.
