Ако не се лекува навреме, може да предизвика многу сериозни компликации како што е губење на слухот.
Една од поплаките што се јавува најчесто во летните месеци кога поминуваме повеќе време во море, реки и езера е воспаление на надворешното уво или увото на капачот. Се нарекува и надворешен отитис и влијае на надворешното отворање на увото и ушниот канал кој го поврзува надворешниот дел на увото со тапанчето. Оваа инфекција е многу честа кај децата кои сакаат да поминуваат време во вода, но може да се појави и кај возрасните.
Што го предизвикува увото на пливачот?
Пречестото пливање или капење и туширање може да доведе до инфекција на надворешното уво. Водата што останува во ушниот канал може да стане почва за бактерии како што се Staphylococcus aureus и Pseudomonas aeruginosa. Сепак, увото на пливачот понекогаш може да биде предизвикано од габи, но тоа е ретко.
Увото на пливачот, исто така, може да биде резултат на иритација или оштетување на тенок слој на кожата што го обложува ушниот канал поради употреба на ушни стапчиња, слушалки или други предмети. Церуменот, или ушната маст, е природна одбрана на увото од инфекција, но постојаната изложеност на влага и гребење може да ја осиромашат ушната маст, зголемувајќи ја веројатноста за инфекција.
Некои други фактори кои можат да придонесат за инфекција на надворешното уво се следниве:
– природно тесен ушен канал
– блокада на ушниот канал од туѓо тело или „церумен приклучок“
– висока влажност на воздухот
– дерматолошки состојби (псоријаза, атопичен дерматитис,…)
Симптоми на увото на пливачот
Симптомите на увото на пливачот се обично благи на почетокот, но може да се влошат ако инфекцијата не се лекува или ако се прошири. Лекарите често го класифицираат увото на пливачот според благи, умерени и напредни фази на прогресија.
Благи знаци и симптоми:
– чешање во ушниот канал
– мало црвенило во внатрешноста на увото
– блага непријатност што се влошува со влечење на надворешното уво или туркање на мала „испакнатина“ пред увото (трагус)
– испуштање на бистра течност без мирис од увото
Умерена прогресија:
– зголемување на болката
– поинтензивно чешање
– прекумерно истекување течност
– поголемо црвенило во увото
– чувство на ситост во увото
– делумно блокирање на ушниот канал со оток
– намален или пригушен слух
Напредна прогресија:
– целосна блокада на ушниот канал
– силна болка која се шири на вратот, лицето или на страната на главата
– црвенило или оток на надворешното уво
– треска
– отекување на лимфните јазли на вратот
Пливачко уво – третман
Некои инфекции на надворешното уво можат сами да заздрават. Ако тоа не е случај, по разговорот со пациентот и врз основа на симптомите, лекарот ќе утврди дали навистина се работи за уво на пливачот. Увото се испитува со апарат за отоскоп. Содржи мала лупа, извор на светлина и продолжеток во форма на инка што влегува во ушниот канал.
Запушено уво: 5 едноставни начини да се ослободите од овој непријатен проблем
ЗДРАВЈЕ
29 ноември 2021 година
0
Увото на пливачот најчесто се третира со капки за уши кои содржат антибиотици или антигабични капки доколку причината за воспалението се габите. Овој тип на инфекција е почест кај луѓето со дијабетес или оние со ослабен имунолошки систем. Капките може да содржат и кортикостероиди кои го намалуваат воспалението во увото.
Сепак, превенцијата дома ќе промовира и побрзо заздравување. Одржувањето на увото што е можно посуво го намалува ризикот од инфекција, а следните совети ќе ви помогнат:
– користете капа додека пливате
– заштитете ги ушите со памучна волна или чепчиња за уши за време на туширање и капење
– избегнувајте гребење на внатрешното уво
– не отстранувајте сами ушната маст
– добро избришете ги главата и ушите после туширање и пливање
– користете само меки стапчиња за уши
Ако не се лекува, увото на пливачот може да доведе до сериозни компликации. Еден од нив е привременото губење на слухот кое се враќа кога инфекцијата ќе се излечи.
Нелекуваната инфекција на надворешното уво може да предизвика долгорочни проблеми, односно хронично уво на пливачот. Инфекцијата на надворешното уво обично се смета за хронична ако знаците и симптомите траат подолго од три месеци.
Хроничните инфекции се почести ако постојат состојби кои го отежнуваат третманот, како што се редок вид на бактерии, алергиска реакција на кожата, алергиска реакција на капки за уши со антибиотици, дерматитис, псоријаза или комбинација од бактериски и габични инфекции. Во некои случаи, увото на пливачот може да предизвика оштетување на ‘рскавицата на надворешното уво и коската на долниот дел на черепот, предизвикувајќи зголемена болка.
Ако увото на пливачот се развие во напреден остеомиелитис на основата на черепот, инфекцијата може да се прошири на други делови од телото како што се мозокот или блиските нерви. Оваа ретка компликација може да биде опасна по живот.
