Иконските ледени прстени на Сатурн веројатно нема да бидат видливи за луѓето кои гледаат низ телескопи во иднина, според новата студија објавена од Си-Ен-Ен.
Новата анализа на податоците собрани од мисијата Касини на НАСА, која орбитираше околу планетата помеѓу 2004 и 2017 година, даде нов увид за тоа колку долго постојат прстените и кога тие би можеле да исчезнат од погледот.
Наодите беа објавени во три студии во мај.
Нашиот Сончев систем и неговите планети се формирале пред околу 4,6 милијарди години, а научниците долго дебатираа за староста и потеклото на прстените на Сатурн.
Некои астрономи тврдат дека светлите, ледени прстени мора да бидат помлади од очекуваното, бидејќи не биле еродирани и затемнети од интеракциите со метеороидите во текот на милијарди години, пренесува CNN.
Податоците на Касини доведоа до откритие објавено на 15 мај во списанието Icarus кое ја поддржува теоријата за прстените кои се појавуваат долго по првичното формирање на Сатурн. Дополнителни студии, објавени на 12 мај во Science Advances и 15 мај во Icarus, дојдоа до слични заклучоци.
„Нашиот неизбежен заклучок е дека прстените на Сатурн мора да бидат релативно млади според астрономски стандарди, стари само неколку стотици милиони години“, рече Ричард Дурисен, професор по астрономија на Универзитетот во Индијана, Блумингтон и главен автор на двете студии.
„Ако го погледнете сателитскиот систем на Сатурн, постојат други индикации дека таму се случило нешто драматично во последните неколку стотици милиони години. „Ако прстените на Сатурн не се стари колку планетата, тоа значи дека нешто се случило за да се формира нивната неверојатна структура и тоа е многу возбудливо за проучување“, додаде тој.
Истражувачите веруваат дека седумте прстени се формирале кога диносаурусите сè уште оделе по Земјата.
Прстените на Сатурн претежно се состојат од мраз, а само мал процент припаѓа на карпестата прашина, која се создава во вселената од скршени фрагменти од астероиди и микрометеороиди.
Забележано е дека прстените губат многу тони маса во секунда, што значи дека не им останало многу време, астрономски гледано.
Истражувачите проценуваат дека прстените ќе постојат најмногу неколку стотици милиони години.
„Покажавме дека масивните прстени како Сатурн не траат долго“, вели Пол Естрада, истражувач во истражувачкиот центар Ејмс на НАСА во Маунтин Вју, Калифорнија и коавтор на сите три студии.
Може да се шпекулира дека релативно малите прстени околу другите ледени и гасни џинови во нашиот Сончев систем се остатоци од прстени кои некогаш биле масивни како оние на Сатурн. Можеби во одреден момент во не многу далечна иднина, астрономски гледано, откако прстените на Сатурн ќе бидат полирани, тие повеќе ќе личат на ретките прстени на Уран, додаде тој.
