Според критериумите на Светската организација за здравје на животните, Хрватска е земја без беснило. Последниот случај на беснило во дивиот свет е забележан во 2014 година, а од 2015 година нема случаи на беснило ниту кај диви ниту кај домашни животни.
Ова во написот го посочуваат повеќе автори на Институтот за јавно здравје „Др. Андрија Штампар“ од Загреб и Институтот за јавно здравје на Загрепската жупанија од Запрешиќ, објавени во новиот број на списанието Acta Medica Croatica.
Авторите ја истражувале архивата на амбулантата на Референтниот центар за беснило Штампар во периодот од 1995 до 2006 година, во кое време Хрватска била зафатена од беснило на диви животни (силватичко беснило). Црвената лисица беше најчесто дијагностицирано бесно животно.
Билтенот за беснило од 1995 година покажал 390 лисици и 21 домашно животно, а во 2006 година бројот се зголемил на 514 лисици и 49 домашни животни, се посочува.
Кучињата најмногу ги гризат децата
За тоа време во болниците и клиниките во градот Загреб биле прегледани 12.380 пациенти поради каснување од животни, од кои 147 се хоспитализирани.
Пациентите биле на возраст од една до 81 година, од кои повеќето биле деца до 16 години, 57 отсто од нив, а меѓу нив 54 отсто момчиња и 46 отсто девојчиња.
Дури три четвртини од сите хоспитализирани преживеале напад на куче, меѓу кои кучињата на познати сопственици биле застапени пет пати почесто од кучињата скитници.
Други животни по редослед на фреквенција биле мачки, стаорци, свињи и магариња.
Пациентите почесто биле хоспитализирани поради повреди на главата и вратот или повеќекратни повреди отколку поради повреди на екстремитетите или рацете и прстите.
Мамка секоја пролет и есен
Последниот случај на беснило кај луѓето во Хрватска е забележан во 1964 година. После тоа, познати се уште два случаи на беснило кај луѓето, едниот во 1989 година, а другиот во 1996 година. И двајцата се заразени во Босна и Херцеговина, се вели.
Хрватска има забележано три големи бранови на силватично беснило, односно беснило пренесено од диви животни: (1977, 1981 и 1983 година). По нив, цела Хрватска беше прогласена за област зафатена од силватично беснило, со исклучок на некои крајбрежни делови и острови.
Ситуацијата почна да се менува со спроведувањето на програмата за вакцинација на орална лисица. Првата кампања започна во 1991 година и траеше до 1995 година, кога беше прекината поради непријателствата во дел од земјата.
Втората кампања се одржа во 1998 година, но ги опфати само градот Загреб и Загребската жупанија.
Третата и конечно ефективна акција започна во есента 2010 година со есенската кампања за поставување мамки, а од 2011 година секоја пролет и есен се спроведуваат кампањи за поставување мамки.
Знаците на искоренување на беснилото кај дивите и домашните животни набрзо станаа очигледни.
Последниот случај на беснило во дивината, кога инфекцијата ја пренела црвена лисица, е забележан во 2014 година.
