IQ, или коефициент на интелигенција, генерално го опишува резултатот на тестот кој ја проценува когнитивната способност на субјектот во споредба со општата популација. Идејата е дека просечниот коефициент на интелигенција на една личност точно ја претставува нивната ментална возраст во комбинација со нивната вистинска возраст.
Лицето со резултат од 130 и повеќе има висок коефициент на интелигенција, вредностите помеѓу 90 и 110 се сметаат за просечни, а 80-90 под просекот. Пресечниот резултат е помеѓу 70 и 80, а резултат понизок од 70 може да укаже на интелектуална попреченост или ментална ретардација.
Само два отсто од луѓето имаат висок коефициент на интелигенција (130 и повеќе). Некои од најистакнатите луѓе во историјата на човештвото имале исклучителен коефициент на интелигенција. На пример, Алберт Ајнштајн и Стивен Хокинг имале коефициент на интелигенција од 160. Но, дури и тие не се блиску до наводниот коефициент на интелигенција на математичкиот гениј по име Теренс Тао, кој тврди дека има коефициент на интелигенција од 220. на една американска писателка по име Мерилин вос Савант, која има неверојатни 228.
За жал, на резултатите од коефициентот на интелигенција може негативно да влијаат работи кои често се надвор од контрола на детето во развој, како што се пристапот до образование, исхрана и други слични фактори. Екстремно нискиот коефициент на интелигенција обично им се припишува на лицата со тешки ментални пречки, пишува Howstuffworks.
Што всушност мери коефициентот на интелигенција?
Едноставно кажано, тестовите за интелигенција се дизајнирани да ја измерат општата способност за решавање проблеми и разбирање на концептите. Тука спаѓаат способноста за расудување, способноста за решавање проблеми, способноста да се согледаат односите меѓу нештата и способноста за складирање и враќање на информации.
Тестовите за интелигенција можат да ја тестираат просторната способност (способност да се визуелизира манипулација со форми), математичка способност (способност за решавање проблеми и употреба на логика), јазична способност (способност за завршување реченици или препознавање зборови кога буквите се преуредуваат) и способност за меморија.
Повеќето луѓе имаат подобри резултати на еден тип на прашања отколку на други, но експертите открија дека во најголем дел, луѓето кои се истакнуваат во една категорија имаат подеднакво добро во другите категории, а ако некој е лош во која било категорија, тие обично се лоши во и други категории.
Една од најчестите критики за тестовите за интелигенција е дека тие не покажуваат колку сте интелигентни. Тестовите за интелигенција се само еден несовршен метод за мерење на одредени аспекти на интелектуалните способности. Тестовите за интелигенција не ја мерат креативноста, социјалните вештини, мудроста, стекнатите способности или мноштво други работи што ги сметаме за аспекти на интелигенцијата. Тестовите за интелигенција, исто така, не го оценуваат рационалното размислување, како што е донесување правилни одлуки или справување со тежок клиент на работа.
Треба да се нагласи дека постојат најмалку четири типа на интелигенција, а кој е ваш, дознајте ТУКА. Погледнете подолу за пример за IQ тест.
