Истражувачите утврдиле како потењето влијае на мирисот на различни ткаенини. Која се покажа како најлоша?
„Иако знаеме дека облеката направена од вештачки ткаенини, особено од полиестер, понекогаш мириса непријатно, всушност не знаеме зошто“, вели Рејчел Меквин од Универзитетот во Алберта, Канада, која го истражувала овој феномен, пренесува iflsicence.com.
За да ја проучуваат смрдеата, Меквин и нејзините колеги одлучија да ги имитираат ефектите од вежбањето на различни видови ткаенина. Прво, ткаенините беа натопени половина час во стаклен сад исполнет со раствор од симулирана пот. Потоа се вадеа од течноста, малку се исушија и се оставаа да „помирисаат“. Меѓутоа, за да проучат колку силно мирисаат, тие не го користеле својот нос, туку уред наречен масен спектрометар, кој го мери односот маса-полнење на јоните во примерокот. Ако тоа не ви значи многу, не грижете се: замислете го уредот како „научен нос со висока технологија“ кој може да ги одбира мирисите во воздухот во реално време.
Виновни се мастите во потта
Резултатите покажаа јасна шема. Целулозните ткаенини – односно природните влакна од растенијата како што се памукот, ленот или конопот – апсорбирале и ослободувале помали количини на миризливи соединенија.
Од друга страна, синтетичките влакна како полиестер и вискоза зазедоа повеќе од овие соединенија – и исто така ослободија повеќе од нив.
Истражувачите откриле дека причината лежи во составот на потта. Имено, не содржи само вода, туку и масни соединенија. А токму тие се одговорни за создавање на мирис кога ќе почнат да се распаѓаат. Се покажа дека целулозните (природни) влакна како памукот и вискозата апсорбираат повеќе вода, додека синтетичките влакна претпочитаат масни соединенија кои не се раствораат во вода. Затоа, тие апсорбираат повеќе од нив и, соодветно, мирисаат посилно.
Облеката од вештачки ткаенини понекогаш може да се освежи само со проветрување
Сепак, ова не е нужно лоша вест. Барем со најлон и синтетичка волна, ослободувањето на честичките со непријатен мирис не траеше долго. Отпрвин, ткаенините направени од овие материјали мирисаа повеќе од оние направени од памук, но по 24 часа мирисот значително исчезна.
„Ова ни кажува дека, иако облеката сè уште треба да се пере, луѓето би можеле да ја освежат облеката од најлон и вискоза едноставно со проветрување, наместо да ја перат секој пат“, рече Меквин.
Полиестерот се покажа како најлош. „Ако ве загрижува облеката со мирис, избегнувајте полиестер“, рече Меквин. „Дури и со декларации кои тврдат дека облеката не задржува непријатни мириси, треба да бидеме внимателни. Ако е да се заштитат ткаенините со антимикробни агенси, можеби нема да биде толку ефикасно како што мислите, бидејќи тоа е различен механизам за ткаенините да комуницираат со мирисите“, додаде таа. Истражувањето е објавено во списанието Textile Research Journal.
