Заканите со казнување се омилен метод за дисциплинирање на децата во многу делови од светот. Сепак, родителите треба да знаат дека постојат алтернативни решенија.
Важно е родителите да знаат дека казнувањето не е секогаш најефективното решение. Последиците од постојаните закани за казнување може да предизвикаат низа негативни последици.
Еве кои се последиците што можат да настанат кога се закануваме со казни:
Родителство засновано на страв
Заканите од последици често влеваат страв кај децата, што ги наведува да ги почитуваат правилата само затоа што се заплашени, а ретко затоа што ја разбираат суштината на границите и правилата што им се поставени. Овој вид родителство засновано на страв, кое родителите претпочитаат да го нарекуваат стравопочит, може да ја загрози способноста на детето да развие критичко размислување и вештини за решавање проблеми.
Колапс на довербата
Постојаните закани за последици речиси сигурно ќе нанесат длабока штета на довербата меѓу детето и родителите, бидејќи во таква атмосфера е многу тешко детето да се чувствува безбедно и прифатено. Децата може да почнат да ги гледаат своите родители како противници, а не како сојузници. Токму така се создава негативна динамика во семејството, недоверба и постојани конфликти кои ве тераат да се прашувате зошто ви се случуваат.
Анксиозност
Децата кои често слушаат закани имаат поголема веројатност да бидат вознемирени, плашејќи се од потенцијални последици за она што го прават. Ова постојано чувство на страв и грижа дури може да биде причина за долготрајни проблеми со менталното здравје, а во некои случаи е и основата на депресијата.
Стресна, лоша комуникација
Доколку често им се заканувате на децата со последици, сигурно е дека веќе сте ја загрозиле искрената и отворена комуникација со нив. Децата ќе се двоумат да ги споделат своите чувства со вас или да зборуваат за проблемите што можеби ги мачат, а сето тоа во страв дека наместо поддршка и разбирање, ќе бидат загрозени поради нешто што го направиле.
Бунт
Иронично, во некои случаи честите закани се причина децата да станат пркосни и бунтовни. Овој отпор произлегува од нивната желба да ја покажат својата независност и контрола кога ќе се соочат со авторитарниот став на нивните родители.
Срушена самодоверба
Не е тешко да се разбере дека, ако често слуша закани, детето тоа го доживува како порака дека не е способно да донесува добри одлуки и дека е полно со маани. Таквата негативна слика за себе може да има трајни последици за детето.
Не го учат вашето дете вештини за решавање проблеми
Ако премногу се потпирате на казнување, на детето ќе му биде многу тешко да развие вештини за решавање проблеми. Поточно, ќе верува дека кога нешто не е направено добро, поентата не е да се учи правилно, туку да се плати за својата грешка. И така, наместо да научат да се соочуваат со предизвиците независно, ефикасно и храбро, децата можат да станат зависни од контрола и водство.
Алтернативни пристапи кон дисциплина
За да поттикнете здрав однос со вашето дете и да придонесете за неговиот правилен емоционален и ментален развој, размислете за користење на некои алтернативни методи на дисциплина кои не вклучуваат закани и казни.
Позитивен пристап: Охрабрете го и пофалете го доброто однесување и секогаш фокусирајте се на позитивното наместо постојано да укажувате на лошото однесување и „да го земате доброто здраво за готово“.
Поставете јасни очекувања: Поставете јасни очекувања соодветни на возраста за да се осигурате дека вашето дете ги разбира правилата и причините зад тие правила.
Природни последици: Секогаш кога е можно, не ги штитете децата од последиците од она што го направиле. Дали заборавил да донесе ужина на училиште по трет пат овој месец? Природната последица е дека тој ќе биде гладен. Ваквите ситуации се најдобрата можност децата да научат дека сè што прават има последици и дека самите ја сносат одговорноста за своите постапки.
Отворена комуникација: Негувајте отворена и искрена комуникација со активно слушање на детето и неговите чувства и грижи. Кога покажува загриженост или страв, наместо да го уверувате дека „не се плаши за ништо“ и дека „не е ништо“, едноставно покажете дека го разбирате стравот, потврдете ги чувствата.
Бидете модел на однесувањето што сакате да го видите кај вашето дете: Покажете соодветно однесување и вештини за самоконтрола, како и правилни и смирени реакции во тешки ситуации. Биди модел.
Дисциплината е апсолутно неопходна и децата треба да знаат каде се границите и што е прифатливо однесување, а што не. Мора да им поставите граници, но тоа не значи дека треба да бидете груби и агресивни.
На крајот на краиштата, целта на дисциплината треба да биде да ги води децата кон тоа да станат одговорни, емпатични и добро приспособени млади луѓе. Ако го префрлите фокусот во тој процес од казнување на конструктивно учење, родителите ќе бидат сојузникот кој им е потребен на нивните деца на патот кон здрав раст, пишува Zelena učionica.
