Бадниковата пченица е симбол на животот, плодноста и изобилството, а се засадува со надеж дека следната година ќе биде плодна и среќна. Традицијата вели дека се сади во пресрет на најрадосниот христијански празник Божиќ – или 17 декември или 19 декември. Доколку сакате новогодишна пченица во вашиот дом, денес е денот кога треба да се „фатите на работа“, а ние ви носиме совети кои ќе ви помогнат да успеете.
Постои верување дека изгледот и висината на пченицата одредува колкава ќе биде жетвата наредната година. Ако пченицата е густа, висока и зелена, годината ќе биде плодна, а жетвата добра. Ако пченицата ослабне и избледи, жетвата ќе биде слаба.
Како правилно да се одгледува новогодишната пченица?
Новогодишната пченица не е тешко да се засади, но бара малку труд.
За да никне пченицата побрзо, пред да ја засадите треба да ги оставите зрната пченица преку ноќ во млака вода. Пред да ги засадите, оставете ги семките кратко на хартиена крпа или крпа да се исушат.
Не ви треба голема чинија со пченица. Доволно е мал сад, дури и подлабока чинија е во ред. Ставете слој земја на дното на садот, а потоа покријте го со друг слој земја.
Пченицата не ја полевајте премногу, доволна е помала количина на вода. Важно е да го ставите на светло место, но не на директна сончева светлина. Внимавајте да не е блиску до радијатор или друг грејен елемент, бидејќи не треба да биде премногу жешко – може да се исуши.
Наводнувајте го со мала количина вода секој ден. Доволни се до две лажици вода, колку да се навлажни почвата.
Пченицата нема да порасне повисока од 20 сантиметри, но слободно скратете ги нејзините врвови и скратете ги за да остане униформа.
Зошто е засадено на Свети Никола?
Вообичаено е да се засади бадниковата пченица или на 17 декември на Света Варвара или на 19 декември на Свети Никола, за да може да расте до Божиќ.
Свети Никола е една од најчестите слави во Србија, поради што на денот кога се одбележува овој светец е родена фразата дека „пола Србија слави, а половина оди на слава“.
Свети Никола е еден од најпочитуваните светци во целото христијанство и се смета за светец-заштитник на патниците и морнарите.
Според житијата, Свети Никола е роден во грчката колонија Патари во III век (280 г. од нашата ера) во малоазиската римска провинција Ликија. Од раното детство бил многу религиозен и својот живот целосно го посветил на христијанството.
Се верува дека е роден во богато христијанско семејство и дека се стекнал со основно образование. Од детството го учел Светото Писмо, дење не излегувал од храмот, а ноќе се молел и читал книги. Кога го завршил училиштето, сакал да влезе во свештенството, па неговиот вујко, инаку архиепископ, го поставил за свештеник на градот Мир.
Наследството што го оставиле неговите родители го користел за да им помага на сиромашните и да дели милостина. Тој правеше добри дела тајно.
За архиепископ е избран по смртта на неговиот вујко, по што продолжил да ја шири верата и во црквата и меѓу обичните луѓе. Во еден период од својот живот, за време на владеењето на римскиот император Диоклецијан, кој систематски ги прогонувал христијаните, Николај бил затворен. Ослободен е само во времето на Константин Велики.
Се упокои на 343 години, на 6 декември по стариот или на 19 декември според новиот календар, поради што на овој датум се празнува славата.
