Министерот за внатрешни работи, Леон Глоден, презентираше предлог-закон со кој дефинитивно се укинува можноста за издавање дозволи за престој за инвеститори од трети земји.
Иако претходната влада беше силен поддржувач на оваа мерка, која беше воведена со цел да се поддржи диверзификацијата на економијата, да се поттикне претприемништвото и да се зајакне финансискиот сектор, бројките покажаа дека програмата не ги исполни очекувањата.
Од почетокот на програмата до денес, издадени се само девет златни визи. Првите седум дозволи издадени во периодот 2018-2020 година не можеа да се обноват три години бидејќи корисниците не ги исполнуваа законските услови.
Инвеститорите имаа три опции: да инвестираат најмалку 500.000 евра во конкретни економски проекти, или не во недвижности, да инвестираат најмалку 3 милиони евра во постоечка или нова инвестициска структура или да дадат 20 милиони евра како депозит кај финансиска институција во Луксембург.
Покрај фактот што програмата имаше строги услови, се појави дополнителен проблем во примената на законските контроли. Уште во 2018 година, Европската комисија посочи на сериозни недостатоци во контролата на кандидатите и транспарентноста на процесот.
Критиките станаа уште поостри по почетокот на војната во Украина, бидејќи многу барања дојдоа од Русија, Израел, Индија и Кина. Постоеше ризик граѓаните од земјите под санкции, како што се Русија и Белорусија, да користат златни визи за да ги заобиколат ограничувањата, што дополнително го загрози имиџот на програмата. Затоа другите земји од ЕУ, како што се Португалија или Ирска, веќе ги укинаа сличните шеми.
Златната виза во Луксембург важеше три години, со задолжителна годишна проверка на исполнувањето на условите. По пет години престој, корисниците можеа да аплицираат за државјанство. Сепак, поради малиот број одобрени дозволи, недостатокот на конкретни придобивки за државата и сериозните безбедносни проблеми, властите одлучија да го затворат овој начин на влез во земјата за богатите поединци.